vrijdag 26 oktober 2018

Nederlandse ziekenhuizen failliet??!!





Inderdaad een rare vraag die, als het ook nog waar blijkt te zijn, onbegrip en vooral ook veel verontwaardiging oproept. Het Nederlandse gezondheidsstelstel behoort toch tot de beste van de wereld?!  Het is veel minder duur dan bijvoorbeeld de Verenigde Staten en heeft juist  goede resultaten in internationale rankings. 
Toch werden we eind oktober verrast door het bericht dat een tweetal ziekenhuizen, te weten MC Slotervaart en MC IJsselmeerziekenhuizen, uitstel van betaling hadden aangevraagd en nauwelijks twee dagen later is besloten door de curator dat ook het faillissement wordt uitgesproken. Deze twee ziekenhuiscombinaties behoren “toevallig” tot de MC-groep van Zorgondernemer Loek Winter, die ook instellingen van geestelijke gezondheidzorg zoals de Zonnehuizen in zijn portefeuille heeft. 
Deze ziekenhuizen zijn de enige twee private ziekenhuizen van Nederland, waar een zorgondernemer het beheer en eigendom van heeft. Is dit het bewijs voor het feit dat marktwerking in de gezondheidszorg is mislukt, of te ver is doorgeslagen?
Vorig jaar was het moederbedrijf MC-Groep al technisch failliet met een negatief eigen vermogen van € 3,6 miljoen. Begin oktober 2018 bij de presentatie van het nieuwe jaarverslag bleek dat daar nog een kleine €1 miljoen bijkwam vanwege de slechte situatie bij de MC IJsselmeerziekenhuizen.   
Lees ook https://welzijnengezondheid.blogspot.com/2018/09/neergang-van-de-zonnehuizen.html

Er zijn meer ziekenhuizen, die financieel gezien, in zwaar weer verkeren zoals uit een jaarlijks onderzoek van BDO-accountants is gebleken. Van de in totaal 68 Nederlandse ziekenhuizen zijn er meer dan 10,  die “gezakt” zijn voor een financiële stresstest. Meestal zijn het streekziekenhuizen die meer algemene zorg verlenen en daarom veel minder “omzet” halen dan gespecialiseerde ziekenhuizen met meer patiënten en specialistische behandelingen voor kanker, hart en andere aandoeningen. Gek genoeg had het IJsselmeerziekenhuis een zeer grote obesitasafdeling (officieel bariatrie) voor maagverkleiningen en gastric bypassoperaties. Die aantallen patiënten kunnen niet eenvoudig door andere ziekenhuizen worden overgenomen.     
MC IJsselmeerziekenhuizen heeft medische centra of afdelingen in Urk, Emmeloord, Dronten en de grootste in Lelystad. Deze regio wordt extra hard getroffen. Het Slotervaart ziekenhuis bestaat al sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw, maar ligt in Amsterdam waar ook nog drie andere grote ziekenhuizen zijn gelegen.   

 Voor medische staf en patiënten voltrekt zich een drama, want geplande operaties en behandelingen worden afgezegd. In ernstige gevallen wordt doorverwezen naar andere ziekenhuizen in de regio, maar verliezen waarschijnlijk hun behandelende specialist. De spoedeisende hulp wordt direct gesloten, poliklinieken mogen nog even blijven doorgaan maar er geldt wel direct een patiëntenstop. In totaal liggen er in beide ziekenhuizen zo,n 350 patiënten waarvoor een oplossing moet worden gevonden. In de IJsselmeerziekenhuizen betekent het een direct ontslag voor 800 mensen. Samen met het Slotervaartziekenhuis gaat het om 3.000 mensen. Het is een chaos !
In de media worden allereerst de zorgverzekeraars (en de banken? ) aangewezen als schuldigen die niet meer bereid waren geld te investeren of uit te lenen aan deze ziekenhuizen vanwege de slechte financiële situatie. Juist de schuldeisers zijn degenen die een faillissement kunt aanvragen. Je verwacht alleen niet dat juist die rol “past” bij zorgverzekeraars. In de afgesproken wettelijke kaders moeten zorgverzekeraars en zorgaanbieders zorgafspraken maken over behandelingen en medische vergoedingen indachtig de zorgplicht. Meestal meerjarig. Dus zorgverzekeraars zouden juist netto betalers moeten zijn aan ziekenhuizen en niet schuldeisers. 
Dat laatste blijkt kennelijk wel het geval te zijn, omdat de belangen zo nauw zijn verweven.  Zo hebben zorgverzekeraars bijvoorbeeld geld beschikbaar gesteld voor de ontwikkeling van een klein, draagbaar formaat en goedkoper nierdialyseapparaat, zodat patiënten deze zorg eenvoudig thuis kunnen verlenen. Gek genoeg sprongen externe commerciële partijen, zoals Philips  hier niet op in terwijl je het daar juist van zou verwachten. Op andere gebieden is Philips juist heel erg actief in de ziekenhuiswereld. Zo is bekend geworden dat Philips een compleet ingerichte Hartcentrum in de hoofdstad van Ethiopië gaat bouwen en inrichten met apparatuur en zelfs ook het personeel gaat opleiden dat de geavanceerde apparatuur moet gaan bedienen. Ook het onderhoud en de service nemen zij over. Ook op de Duitse markt gaat Philips een belangrijke invloed uitoefenen. De vele ziekenhuizen daar zijn kennelijk wat minder modern en Philips ziet daar extra groeikansen en levert niet alleen apparatuur maar gaat veel verder dan dat als een echte partner. Lees ook:https://fontysduurzaam.blogspot.com/2017/11/bedrijfskundig-onderzoek-naar.html

In Nederland is enige jaren geleden al een discussie in de politiek gevoerd of er in de gezondheidszorg wel winst gemaakt mocht worden, die uitgekeerd zou kunnen worden aan aandeelhouders. Een meerderheid was daar tegen, terwijl de VVD die kant wel op wilde omdat volgens deze partij de broodnodige innovaties alleen gerealiseerd konden worden als ondernemende partijen de kans krijgen om risicovol te investeren, maar ook eventueel te oogsten. Meer marktwerking was volgens haar nodig, omdat door de toegenomen gemiddelde leeftijd van de bevolking en de technische mogelijkheden anders de gezondheidszorg zeker onbetaalbaar zouden worden. Meer concurrentie en marktwerking zou de kostenontwikkeling mogelijk afremmen, zo was het idee. Toch is er een deur open gezet en zijn commerciële partijen zoals zorgondernemer Loek Winter juridisch eigenaar geworden van ziekenhuizen. Voor het Slotervaartziekenhuis gold dat ook al eerder met zorgondernemer Aysel Erbudak. Zij kreeg de kans een noodlijdend ziekenhuis te gaan besturen, maar zij werd enige jaren later toch weer aan de kant gezet omdat haar financieel gesjoemel wordt verweten. Zij is uiteindelijk ook door de rechter in hoger beroep veroordeeld in oktober 2023 tot 18 maanden celstraf vanwege verduistering van 1,2 miljoen Euro aan ziekenhuisgeld.


Als je een ziekenhuis gaat leiden als een ondernemer, die winst wil maken en ook winst wil uitkeren aan de geldverstrekkers  dan zijn de keuzes heel anders, dan wanneer je vanuit een zorgplicht een breed aanbod aan medische zorg moet leveren aan een bevolking. 
Het “cherry-picking” in de gezondheidszorg is al veel langer bezig met de opkomst van privéklinieken, die tegen goede (particuliere) betaling plastische chirurgie, oogheelkunde, medische diagnostiek zoals dna-onderzoek willen verrichten. Er bestaat dus een grijs of vaag gebied tussen een publieke voorziening en een private taak/onderneming.  
De meeste ziekenhuizen zijn bijvoorbeeld Stichtingen en geen Besloten Vennootschappen. Een ziekenhuis maakt wel winsten, al noemt men dat liever een positief financieel resultaat, maar dat mag niet uitgekeerd worden aan aandeelhouders. Het surplus mag geherinvesteerd worden of is een toevoeging aan het eigen vermogen. Toch gebeuren er ook binnen de ziekenhuismuren heel verschillende taken, die maar deels met gezondheid te maken hebben. Het schoonmaak- en cateringproces bijvoorbeeld staat volledig los van de geleverde gezondheidszorg maar vindt wel binnen dezelfde muren plaats. Een aantal ziekenhuizen hebben daarvoor eigen ondernemingen en/of besloten vennootschappen opgericht waaronder een deel van het personeel en de taken/opbrengsten valt. Daarop mag wel winst worden gemaakt. Vaak wordt het onroerend goed, de gebouwen ondergebracht in een vastgoed bv. In andere gevallen zijn er externe partijen zoals schoonmaak- of cateringorganisaties die ondernemingsgewijs participeren in ziekenhuizen via een  Joint Venture, een juridische en commerciële constructie, waarin bijvoorbeeld een schoonmaakorganisatie fifty-fifty eigenaar en ondernemer is samen met het ziekenhuis. Verliezen en/of winsten worden dan samen gedeeld, waarbij je je ethisch zou moeten afvragen of dat wel een goede zaak als ziekenhuis risico's lopen voor niet-zorgtaken. Commerciële en publieke taken lopen dus door elkaar heen en maken dat  de gezondheidszorg extra gecompliceerd is. Lees ook:https://fontysduurzaam.blogspot.com/2017/03/bedrijfskundig-onderzoek-bij-mmc-in.html

Hetzelfde geldt dus voor apparatuur,  complexe systemen  voor MRI 's , CT-, Echo- en Röntgenapparatuur. Bedrijven willen maar wat graag niet alleen apparatuur leveren, maar ook de opleiding van het bedienend personeel of van de betrokken specialisten verzorgen en de bijscholing. Denk ook aan het gebouw zelf als onroerend goed en de aanwezige technische installaties voor luchtbehandeling en energievoorziening of de levering van materieel zoals lakens, medische kleding, handschoenen, ontsmettingsmiddelen en  operatiegereedschappen? Medisch of commercieel?  Wat te denken van de geneesmiddelen en de inpandige apotheek, waar commerciële multinationale, farmaceutische bedrijven de bepalende factor zijn en enorme prijzen vragen?
Als extra complicerende factor hebben we ook nog de vele medische bv’s of maatschappen van specialisten die voor eigen rekening (en risico?) hun diensten ter beschikking stellen tegen commerciële tarieven, tegenover de "brave" specialist die in een loondienst werkt voor het ziekenhuis. Hier blijkt ook het onderscheid tussen academische en streekziekenhuizen. 
Oud en voormalig D66 minister Mevr. Els Borst, die later bruut vermoord is, legde hierover wetgeving vast.  Intern blijkt ook steeds vaker dat verschillende zaken in aparte rechtsvormen worden ondergebracht. De gebouwen en installaties in een bv, de schoonmaak- en cateringactiviteiten in een bv en de medische zorg ook in een aparte bv. Daarmee voorkom je dat een faillissement op een van de deelgebieden leidt tot een volledig faillissement. De geldstromen kunnen je zo wel beter scheiden om te voorkomen dat geld weglekt vanuit de zorg naar bijvoorbeeld het onderhoud van de  gebouwen.  Zo heeft een technisch onderzoeksrapport vastgesteld dat het gebouw van het Slotervaart Ziekenhuis erg verouderd is en in een slechte staat verkeerd. Overal nog enkel glas, geen koeling in veel ruimtes, het voorkomen van asbest en aanwezige betonrot zijn enkele voorbeelden.
        
Het is dus een onontwarbare kluwen van taken en activiteiten binnen dezelfde muren van een ziekenhuis ,die ervoor zorgen dat financiële stromen door elkaar lopen en niet goed te scheiden zijn. Het maakt de verleiding groot om geld toch weg te sluizen of te onttrekken aan de medische, niet commerciële zorg. Onderzoek zal moeten uitwijzen in hoeverre Loek Winter zich hieraan ook heeft schuldig gemaakt. Natuurlijk zouden accountants de jaarrekeningen moeten controleren en toezien op de juiste kostenposten en opbrengsten. In het verleden hebben de grote bureau's in Nederland zoals PwC, EY, KPMG en Deloitte helaas een slechte naam opgebouwd. Van die controle hoef je weinig te verwachten. https://bedrijfskunde-economie.blogspot.com/2014/09/accountants-willen-niet-leren.html

Uit het faillissementsverslag dat eind november is verschenen blijkt dat de IJsselmeerziekenhuizen samen een schuld hadden van ruim € 50 miljoen  waarvan de ING met 20,4 miljoen de grootste schuldeiser is en Stichting Waarborgfonds de Zorg met een schuldeis van € 5,1 miljoen de tweede grootste. Nog onbekend is of het krediet bij ING een lopende rekening courant betreft of dat het eerder gaat om een hypothecaire lening. Waarschijnlijk het laatste. Opvallend is dat de curator het faillissement wijt aan een combinatie van lage tarieven die met zorgverzekeraars is afgesproken  en de hoge kosten voor kwaliteitsverbeteringen. Eerder nog werd aangegeven dat de hoge inhuur van personeel vanwege de personeelskrapte op de arbeidsmarkt vooral hieraan debet was ? Het is echter vanuit financieel management bezien zeer onwaarschijnlijk dat deze beperkte calamiteiten doorslaggevend zijn geweest voor het faillissement. De meeste oorzaken waren tijdig gesignaleerd waardoor er op kon worden geanticipeerd.   



    

De PVV, de tweede grootste partij in Nederland pleit voor een parlementair onderzoek naar het failliet gaan van deze MC groep en als het doorgaat en dus een meerderheid haalt, zal het hopelijk meer inzicht opleveren in wat toelaatbaar is en wat niet toelaatbaar met betrekking tot  commerciële activiteiten in de gezondheidszorg.
Als banken failliet dreigen te gaan worden ze  geholpen door de overheid. Waarom dan niet ingrijpen bij ziekenhuizen, die een essentiële publieke functie vervullen.? De zorg is nu al de grootste kosten- of uitgavenpost in de overheidsbegroting.
Enige realiteitszin is nodig. In de media heerst de waan van de dag en is men zich onvoldoende bewust van de complexiteit en de huidige situatie om met een goed oordeel te komen. Als je een aantal uitspraken nader onder de loep neemt vallen toch enkele bijzonderheden op:

      1.   Terwijl de schuldeisers de stekker eruit trekken willen de ondernemers (Loek Winter en cs. ) gewoon doorgaan, terwijl de officiële jaarcijfers al enige jaren rode cijfers laten zien . Dat is toch heel raar??!! De ondernemer is zich juist extra bewust van de risico's. Hoe kan dat dan? Beschikken zij over andere gegevens? 

2.   Wie willen dat deze ziekenhuizen stoppen? De zorgverzekeraars die het faillissement hebben aangevraagd?  Die zijn gebaat bij behandeling voor hun aangesloten patiënten tegen de afgesproken tarieven. Nergens wordt beweerd dat dit niet meer het geval is.??!! Zijn zij verantwoordelijk voor het financieel gezond zijn van ziekenhuizen? 

      3.   De Nederlandse Zorgautoriteit (NZA) wil alleen dat zorg gegarandeerd is, vanuit de wettelijke zorg-plicht en afgesproken regels van maximaal 45 minuten aanrijtijd voor een ambulance. Waar en door wie zorg wordt verleend is hun kennelijk om het even.

4.    De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd bemoeit zich er meestal ook niet mee, tenzij de gezondheid in gevaar is . Zo werd het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in 2013 onder curatele gesteld  en later ook failliet verklaard, maar gelukkig voor patiënten  heeft het toch een doorstart gemaakt. De onderliggende reden was  dat de cardiologieafdeling een veel te hoog sterftecijfer had (mede door culturele en communicatieproblemen tussen specialisten). Calamiteiten zoals een hardnekkige resistente ziekenhuisbacterie uitbraak (MRSA) kan zelfs leiden tot sluiting van afdelingen en leidt tot soms ernstige financiële- en imagoschade. 
In het geval van de MC IJsselmeerziekenhuizen was er al wel enige tijd sprake van een verscherpt toezicht door de Inspectie Gezondheidszorg omdat er al langer zorgen waren over de kwaliteit en veiligheid van de zorg. Op de achtergrond speelde ook nog bestuurlijke onrust?! 

5.  Ziekenhuisbestuurders uitten zich openlijk over de benodigde schaal om een zelfstandig gezond ziekenhuis te kunnen zijn . Zo werd € 100 miljoen omzet als te klein en risicovol aangeduid en zou dat nu eerder bij de € 200 miljoen moeten liggen??!! Een rare redenering omdat het juist om een gezonde rentabiliteit, solvabiliteit en liquiditeit moet gaan. Ook op de financiële stresslijst van BDO-accountants staan in de top zelfs kleinere ziekenhuizen, dus grootte is geen doorslaggevende factor.  

6.  Weer een ander argument waren de gestegen personeelskosten die de oorzaak waren van het faillissement. Door gebrek aan voldoende goed personeel in de gezondheidszorg heeft men steeds vaker te maken met de inhuur van peperduur extern personeel??!! Inderdaad heeft men in meerdere ziekenhuizen onvoldoende gekwalificeerd personeel, waardoor soms afdelingen moeten worden gesloten of bedden leeg blijven. Maar het is onzin dat inhuurpersoneel veel duurder zou zijn. In het totale kostenplaatje van een ziekenhuis is de loonsom van het verplegend personeel maar een marginaal deel, dat zeker niet tot een faillissement kan leiden. 

7.   Een ander argument dat gebruikt wordt is het dunbevolkte deel van Flevoland dat gebruikt maakt van de voorzieningen van deze streekziekenhuizen. Er zouden simpelweg te weinig patiënten zijn waar zorg voor kan worden geboden, al geldt dat het minste voor Lelystad. Mede gecombineerd met een slechte naam zouden steeds meer burgers wegblijven de laatste tijd. In tegenspraak daarmee zijn de uitspraken van voorbijgangers en de media die juist stellen dat het gezellig druk is. Zorg die niet verleend hoeft te worden hoeft ook niet vergoed te worden, dus dit kan niet de belangrijkste reden zijn.  Doorslaggevend is juist dat ziekenhuizen onderling samenwerken in plaats van elkaar beconcurreren en patiënten "afpakken". Juist bij de MS IJsselmeerziekenhuizen met meerdere vestigingen relatief kort bij elkaar en onder een juridische constructie lagen hier veel mogelijkheden. Zijn ze ook benut? 




Dagen later bleek dat er voor het ziekenhuis in Lelystad wel geïnteresseerde overnamepartners zijn zoals het ziekenhuis Sint Jansdal uit Harderwijk. Dat ziekenhuis ligt op 25 minuten reisafstand. De directie van St.Jansdal wil het ziekenhuis in Lelystad in afgeslankte vorm laten voortbestaan met wel een polikliniek en spoedeisende hulp, maar geen intensive care afdeling, geen verloskundeafdeling en geen operaties en dus geen overnachtingen meer. Dat laatste zou financieel onverantwoord zijn. Voor patiënten in Lelystad toch geen prettige gedachte.
De burgemeester van Lelystad vind dat aanbod wel zinvol, maar niet genoeg en hoopt dat de politiek in Den Haag of de ziektekostenverzekeraars nog zullen bijspringen.  Een dergelijke redding lijkt voor het Slotervaart ziekenhuis uitgesloten. Daar heeft het betrokken Zilveren Kruis duidelijk uitgesproken dat er in Amsterdam sprake is van overcapaciteit vanwege meer zorg thuis, minder lange hersteltijd in het ziekenhuis en kortere behandelingen.
Verder bleek ook dat een veertig specialisten ieder k€ 50 willen inbrengen aan eigen vermogen om daarmee samen het Slotervaartziekenhuis weer over te nemen en als blijk dat zij er wel vertrouwen in hebben. Ook dat voorstel wordt meegewogen door de curator voor een eventuele doorstart.  
Zondag 10 maart 2019 ging een Tegenlicht uitzending over de laatste weken voor sluiting van het Slotervaartziekenhuis en sprak met allerlei betrokkenen om hun verklaringen te horen over de mogelijke oorzaken.   

Onderzoeksplatform Follow the money (FTM) heeft zich ook verdiept in Zorgondernemer Loek Winter en ontdekt dat hij in het geval van de IJsselmeerziekenhuizen twee petten op heeft die mogelijk leidt tot belangenverstrengeling. De meeste ziekenhuizen maken de kankermedicijnen zelf in hun ziekenhuisapotheek. Daarvoor zijn wel speciale ruimtes nodig en gekwalificeerd personeel. Loek Winter en zijn medebestuurder Tim Roldaan hebben in 2012 besloten om deze medicijnen te gaan inkopen bij een Duits bedrijf Zytoservice, hoewel deze wat inkoopprijs betreft duurder zijn. Het is goed om je te realiseren dat kankermedicijnen maar zeer beperkt houdbaar zijn en bovendien heel veel geld kosten en kan oplopen tot duizenden Euro's per patiënt. Slim inkopen kan dus meteen veel geld opleveren. 
Tot zover geen probleem al blijkt later dat de NZa uiteindelijk vanaf 2017 alleen goedgekeurde kankermedicijnen met een ZI-nummer toelaat op de Nederlandse markt . Dat hebben de medicijnen van Zytoservice niet en daarom worden ze niet meer vergoed door zorgverzekeraars. Ondanks deze wijzigingen die al eerder zijn aangekondigd is de directie blijven doorgaan met inkopen van deze medicijnen en dat heeft uiteindelijk tot een tekort geleid van miljoenen Euro's, omdat het Zilveren Kruis een tijdlang deze medicijnen wel voorfinancierde in afwachting van declaraties die echter niet kwamen. Dat lijkt al enigszins verwijtbaar gedrag van de Ziekenhuisdirectie. FTM heeft daarna uitgezocht dat er ook een Nederlandse vestiging is van het Duitse bedrijf Zytoservice als zelfstandige bv waarbij 50% van de aandelen in handen is van het Duitse moederbedrijf en de andere 50%  eigendom is van Argyla bv. Argyla bv wordt echter bestuurd door Loek Winter en Tim Roldaan. Winter is zelfs aandeelhouder van Argyla via Biwa bv. Het bewijs daarvoor is terug te lezen in het jaarverslag uit 2014 van Biwa. bv. Daarmee is natuurlijk een grens overschreden , want nu verdienen de beide bestuurders ook aan de verkoop van kankermedicijnen/ chemokuren die de IJsselmeerziekenhuizen inkopen. Daarmee is er sprake van een overduidelijke belangentegenstelling.
Later werd bekend dat de kankermedicijnen toch weer wel vergoed werden. Kennelijk had Loek Winter en/of andere directieleden toch goede afspraken met de zorgverzekeraar!?           

De curatoren hebben uiteindelijk een akkoord bereikt met het St. Jansdal in Harderwijk over een doorstart van de zorgactiviteiten in Dronten en Lelystad waarbij de poliklinische zorg, de spoedpoli en de poliklinische operatiekamer worden voortgezet. Helaas geen uitgebreide kraamzorg en 24-uurszorg. Per 1 maart 2019 zal het akkoord geëffectueerd worden.  Voor MC Urk en MC Emmeloord lijkt daarmee het doek gevallen en is sluiting vrijwel definitief. De voorstellen hebben in de Tweede Kamer echter voor onrust gezorgd en de verantwoordelijke minister Bruins gaat alsnog proberen om de doorstart nog eventueel uit te breiden. Inmiddels is het ziekenhuis in Lelystad omgedoopt tot een filiaal van het St.Jansdal, maar wel in sterk afgeslankte vorm en zonder 24 uurs-spoedhulp. Minister Bruins heeft dus zijn woord niet gehouden. Bovendien krijgt het nieuwe medisch centrum veel concurrentie van nieuw opgerichte lokale private klinieken waar voormalig specialisten van het ziekenhuis hun behandelingen aanbieden en oud-patiënten nu terecht kunnen.  
 
Update 2022
In het Isala ziekenhuis hebben cardiologen steekpenningen aangenomen van een Duitse leverancier van hartimplantaten van het merk Biotronik . Daarbij ging het om pacemakers en ICD-apparaatjes (onderhuidse defribilator). Samen zouden over enkele jaren een bedrag van 3,2 miljoen Euro zijn opgestreken door de cardiologen!? 
Op basis van deze berichten is er een onderzoek gestart bij zes ziekenhuizen naar oneigenlijke transacties van medisch specialisten.
Bij Isala werd ook een andere bijzonderheid ontdekt bij de afdeling cardiologie. Een aantal cardiologen fungeerden ook (stiekem) als huurbaas van enkele ziekenhuispanden die zij in bezit hadden!!??.
Uit andere berichten bleek dat medisch specialisten het niet zo nauw namen met het opgeven van financiële belangen en nevenactiviteiten. Dar wordt kennelijk te weinig op gecontroleerd.   
   
Update  2023
In september van 2023 kwam het bericht in de media dat het Zuyderland Medisch Centrum , het enige ziekenhuis in Heerlen, op termijn alleen nog dagbehandelingen zal geven en spoedeisende hulp naar het ziekenhuis in Sittard/Geleen zal overplaatsen. Vreemd genoeg wordt als argumentatie van dit plan gegeven een personeelstekort. In Heerlen bestaan er nu al vacatures voor 6 artsen voor de spoedeisende   eerste hulp, vertelt directievoorzitter Jongen. Na de bekendmaking van deze plannen werd er een protestmars gehouden en 30.000 handtekeningen verzamelt en zijn overhandigd aan de directie om de urgentie en ernst te benadrukken. De Heerlenaren willen een volwaardig ziekenhuis behouden. 
Ook in Friesland gaan twee ziekenhuizen dicht: het Antonius ziekenhuis in Sneek en Tjongerschans in Heerenveen. Daar komt een ziekenhuis voor terug in Joure.          

Gaan we op weg naar Amerikaanse toestanden met een onbetaalbare medische Zorg?? Wanneer komt de politiek met een grondige analyse van het huidige medische zorgstelsel en perverse prikkels??

zaterdag 6 oktober 2018

Revolutionaire Gezondheidsvisie


Emotionele, traumatische gebeurtenissen kunnen leiden tot ernstige ziekten.

dr.Ryke Geerd Hamer op boekomslag.

De in 1935 in Duitsland opgegroeide Ryke Geerd Hamer heeft zijn medische opleiding afgerond in Tübingen op 24 jarige leeftijd. Daarna heeft hij zich gespecialiseerd  tot internist in 1972. Hij werkte aan Universiteitsklinieken in Heidelberg en Tübingen. Behalve zijn artsenwerk was hij daarnaast een uitvinder van medische hulpmiddelen. Zo ontwikkelde hij een speciaal scalpel dat 20 keer scherper is dan een scheermes en dat leidt tot veel minder bloedverlies. Hij ontwikkelde ook een speciale botzaag en nog andere vernieuwingen die door hem gepatenteerd werden. 
Hij maakte een succesvolle carrière door, totdat een gebeurtenis uit zijn persoonlijke leven een grote impact had. Hamer was getrouwd met Sigrid Hamer, die ook arts was . Samen leidden zij een maatschap en kregen vier kinderen. In augustus 1978 kregen zij echter het droevige nieuws dan een van hun kinderen, Dirk, ernstig gewond was geraakt door een ongelukkig pistoolschot op een boot. Vier maanden lang vocht de zoon voor zijn leven en stond zijn vader, medicus en chirurg  hem bij,  maar Dirk kwam toch te overlijden. Ondanks het grote verlies ging dr. Hamer weer aan het werk totdat enige maanden later bij hemzelf teelbalkanker werd geconstateerd. Hij liet zich daar op een reguliere manier voor opereren en behandelen en kwam de ziekte te boven. Toch vroeg hij zich later af of zijn kanker mogelijk iets van doen had met het enorme persoonlijke, opgekropte verdriet  en emotionele trauma.
Aangezien hij als internist zelf in een kankerkliniek werkte ging hij patiënten bevragen , of er voorafgaand aan deze soort kanker mogelijk een sterke traumatische gebeurtenis was geweest. Tot zijn grote verbazing bleek dat in een significant aantal gevallen inderdaad het geval te zijn. Bij mannen met teelbalkanker en bij vrouwen met baarmoeder/eierstokkanker was deze relatie inderdaad aanwezig. De hypothese ontstond dat ingrijpende emotionele gebeurtenissen ook een impact hebben op je biologische systeem en een kanker kunnen “triggeren”. Er is een verband tussen geest en lichaam en er zijn dus psychosomatische, oorzakelijke verbanden .
Het auto-immuunsysteem wordt ernstig verstoord en je hersenen zetten een soort noodprogramma in werking . dr.Hamer noemt dit een biologisch speciaal programma van de natuur, ook wel zinvol biologisch speciaal programma . Een groot aantal ziektes zijn automatisch en onbewust in werking getreden overlevingsprogramma’s.
Het is een collectieve misvatting om te denken dat een ziekte kwaadaardig is. Deze beeldvorming is ontstaan uit angst en het niet begrijpen wat een trauma teweeg brengt in ons lichaam door de emotionele conflictschokken.  De kanker als lichamelijke reactie om toch genezing te bereiken!? Het klinkt vreemd.
De aanpak van dr Hamer is om niet alleen op lichamelijk vlak in te grijpen , via operaties en het verwijderen van kankerweefsel, maar ook moeten werken aan traumaverwerking. Als het onderliggende emotionele conflict is opgelost, verdwijnt ook geleidelijk de kanker.

Ziekteverloop

Dr. Hamer maakte van duizenden kankerpatiënten een hersenscan en ontdekte op specifieke plaatsen in de hersenen donkere plekken en soms ringvormige structuren (later Hamerse haarden genaamd). Afhankelijk van hun plaats stonden die in verband met kankeraandoeningen in bepaalde organen of processen. Er waren een op een relaties te zien tussen de plaats in de hersenen en het aangedane orgaan. 
Het type emotioneel trauma staat in verband met een bepaald soort kanker of ander ziektebeeld. Je kunt dus terecht zeggen dat ziekten een ziele-oorsprong hebben.


Nederlandse uitgave met afbeelding van wijlen zoon Dirk Hamer


Dr.Hamer ontdekte ook dat het lichaam of geest zodanig is geprogrammeerd , dat gezondheid het ultieme doel is en vanzelf genezingsprocessen in gang zet waar de patiënt met zijn geest/wil ook aan kan bijdragen. Het sluit aan bij een bredere groep van medische benaderingen als salutogenese (Aaron Antonovsky) en andere  geesteswetenschappelijke benaderingen zoals de antroposofische geneeswijze van Rudolf Steiner. 
Een mens is een wezen met een geest, ziel en lichaam die nauw met elkaar verbonden zijn. 

Uiteindelijk heeft dr. Hamer in een kankerkliniek duizenden patiënten kunnen helpen, opereren en zijn aanpak leidde tot een genezingspercentage van meer dan 92% en zonder reguliere kankerbestraling en/of chemische behandelingen.       
Later heeft een bevriende specialist en oncoloog  in Frankrijk, Dr. Claude Sabbah, dezelfde werkwijze toegepast en bereikte dezelfde successcores. 
Toen dr. Hamer zijn visie in 1981 vastlegde in een postdoctoraal proefschrift en indiende bij hoogleraren van de universiteit van Tübingen hoopte hij de erkenning te krijgen voor zijn revolutionaire geneeswijze. Helaas gebeurde het tegengestelde. 
Hij werd bedreigd en moest zijn overtuigingen intrekken, want in de reguliere geneeskunde is de relatie tussen geest en lichaam een soort taboe. 
Men weigert een verband te accepteren tussen een emotioneel trauma en de daarop volgende ernstige lichamelijke klachten. 

Toch ondervindt ieder mens dergelijke gebeurtenissen. Als je bv heftig schrikt en angstgevoelens ervaart heeft dat meteen lichamelijke gevolgen. Denk aan een stokkende adem, een hart op hol, ijskoude rillingen etc.  

Na vier jaar kreeg hij het proefschrift retour met de mededeling dat het was afgewezen, ondanks dat er geen verder onderzoek had plaatsgehad zoals wel gebruikelijk is. Daarop heeft dr. Hamer de universiteit  voor de rechter gedaagd en kreeg gelijk. De universiteit moest een onderzoek instellen om de beweringen te verifiëren.




Dat is echter niet gebeurd en korte tijd later werd dr. Hamer voor de rechter gedaagd met de beschuldiging dat hij zijn beweringen niet wilde intrekken. Onterecht werd daarop de artsenlicentie van Hamer ingetrokken en moest hij ander werk gaan zoeken . 
Hamer liet zich echter niet afschrikken en ging aan de slag als directeur van een noodlijdende kankerkliniek en werd zeer succesvol in het genezen van kankerpatiënten.
Hamer werd later nog eens voor de rechter gedaagd en vluchtte naar Spanje, maar werd opgepakt en uitgeleverd aan Frankrijk en hij belandde daar voor drie jaar in de gevangenis op basis van valse beschuldigingen. Hij had alleen mensen willen genezen en bracht de gevestigde farmaceutische industrie “schade” toe, omdat hij beweerde dat deze medicijnen en chemo-behandelingen niet bijdroegen aan een genezing en eigenlijk overbodig waren.

Het uitgebreide onderzoek en de medische gezondheidsvisie is vastgelegd in een boek door een leerling van dr. Hamer, ene Björn Eybl onder de titel: ”Die Seelischen Ursachen der Krankheiten”. In het Nederlands vertaald door Karin van Baelen onder de titel “Germaanse Geneeskunde .  

Als je kritiek zou moeten geven op zijn geneeskunde dan is het misschien wel deze titel. De toevoeging Germaans zegt niets over de aanpak maar wel over de herkomst, maar die lijkt me niet relevant. 
 Dr.Hamer is uiteindelijk op 2 juli 2017 overleden nadat hij jaren ondergedoken had gezeten in Noorwegen. Hij zou de Nobelprijs voor de Geneeskunde moeten krijgen in plaats van gevangenisstraf. Revolutionaire ontdekkingen worden vaak niet in dank aangenomen en juist verguisd en doodgezwegen. Gelukkig zijn er nog “open-minded” artsen, die de methode serieus willen onderzoeken en toepassen.  

en

In een recent artikel uit 2021 lijkt de methode van dr. Hamer nu ook in Israël succesvol te zijn. Zij hebben daar structureel en al sinds 2004 veel minder doden, als gevolg van kanker per hoofd van de bevolking. Dat scheelt wel een factor 120 met het gemiddelde van de EU.
De aanpak komt erop neer dat het lichaam, maar ook ziel en geest volledig wordt ontgift . Daarna vindt er ook een ingrijpende aanpassing plaats van het eetpatroon en de voedingsgewoonten.
 Recent is ook in het Nederlands een video opgenomen (najaar 2023) van bijna 2 uur waarin  een Belgische arts Daniel Derweduwen , ingaat op de bijzonderheden van de Germaanse Geneeskunde.     https://youtu.be/9puDkj5WtzI