woensdag 24 april 2019

“Climate Change” overal in ons zonnestelsel.



De meeste klimaatwetenschappers en ook burgers zijn het er over eens dat er sprake is van een wereldwijde klimaatverandering op onze aarde. Deskundigen verschillen wel van inzicht over de eventuele oorzaken. Is de mens en zijn technologie met fossiele brandstoffen en de CO2 uitstoot de veroorzaker of zijn er andere verklaringen? 
Zo heeft professor Guus Berkhout, mede oprichter van de nieuwe Climate Intelligence Foundation (CLINTEL) en lid van de Academie van Wetenschappen, kort geleden in een open brief aan premier Rutte gestuurd zijn twijfels duidelijk verwoord.
CO2 is ook een essentieel ingrediënt voor het leven. Koolstofdioxide is een reuk-,kleur- en smaakloos gas dat alle organismen nodig hebben. 
Al het leven is op koolstof gebaseerd, zei dr. Moore, mede-oprichter van Greenpeace. "De koolstof voor het leven op aarde is afkomstig uit de koolstofdioxide in de atmosfeer.  
Vanuit een historisch perspectief is de CO2 concentratie in de atmosfeer nu relatief laag.   Planten hebben eigenlijk vier of vijf keer meer CO2 nodig dan er nu in onze atmosfeer zit. De aarde wordt groener en bossen groeien sneller als gevolg van hogere concentraties. Koolstofdioxide geeft ons juist leven"!  

Tot nu toe had ik als leek geen uitgesproken mening en leek mij de mens toch wel een belangrijke bron met de mondiale en decennialange verbranding van fossiele grondstoffen. De opwarming van de aarde lijkt daardoor heel logisch.



Mijn inzichten veranderden echter ingrijpend, toen ik een hoofdstuk (18) las in het boek “The Source Field Investigations” van David Wilcock.  Hij toont met velerlei verschillende cijfers en op basis van openbare NASA bronnen aan, dat wij in ons zonnestelsel de laatste decennia overal te maken hebben met ingrijpende klimaatveranderingen. Gek genoeg niet alleen op onze dichtbij gelegen planeten zoals Maan, Mars en Venus, maar ook op de verder weg gelegen planeten als Saturnus, Mercurius , Neptunus en Pluto. Simpel redenerend zou je dan verwachten dat onze zon de veroorzaker is van al deze veranderingen, maar gek genoeg is dat waarschijnlijk niet zo, al beweert de NASA dat wel in een recent rapport. Zie  https://www.ninefornews.nl/nasa-menselijke-activiteit-zon/

Zon
Vanaf het einde van de zeventiger jaren van de vorige eeuw zijn de totale straling emissie-  waarden met een half procent per decennium gestegen. Tussen 1990 en 2000 is het  magnetisch veld  van de zon toegenomen in grootte en sterkte met 230 procent. Vanaf 1999 is een toename in de hoeveelheid uitgestoten helium-  en zwaarder geladen deeltjes waargenomen. Volgens een aantal geleerden is de zon vanaf 1940 veel actiever geweest dan in  de hele daaraan voorafgaande eeuw.  De zon is ook veel helderder de afgelopen 150 jaar. In tegenspraak daarmee lijkt de constatering dat de oppervlaktestromen op de zon in tempo en sterkte afnemen en dat de zon “rustiger” dan ooit lijkt . Zo waren er in 2009 weinig zonnevlekken en zonneactiviteit op de oppervlakte van de zon. Algemeen bekend is ook de 11 jaar durende zonnecyclus. We weten dat deze uitstoot van zonnevlammen energetische effecten hebben op onze aarde. Het Noorderlicht is daar het bewijs van, maar bij hele sterke zonnestormen kunnen zelfs elektriciteitscentrales en elektrische apparatuur beschadigd raken. Tegelijkertijd zijn de oppervlaktetemperaturen op de zon juist hoger de laatste decennia.   
Recent wetenschappelijk onderzoek heeft ook aangegeven dat de zonne-activiteit sterk zal afnemen nog voor 2030 met drastische klimaatverschillen op aarde als gevolg, die de voedselvoorziening  mogelijk in gevaar brengen doordat oogsten mislukken vanwege de kou. https://www.frontnieuws.com/zonneonderzoekers-luiden-de-noodklok-aan-dovemansoren-ernstige-kou-en-voedseltekorten-al-in-de-jaren-2030/

Mercurius
Ondanks de gemiddeld hoge oppervlakte temperatuur op de planeet Mercurius lijkt men ook ijs te hebben vastgesteld op de polen. Vanaf 2009 zijn er meer en heftigere tornado’s waargenomen, die zeker tien keer zo sterk zijn als die bij ons op aarde.

Venus  
Op deze planeet zijn hele extreme veranderingen waargenomen. De nachtelijke helderheid van Venus is tussen 1975 en 2001 toegenomen met maar liefst 2500 procent, mogelijk a;ls gevolg van een sterke toename van zuurstof in de atmosfeer. De staart met geladen plasma deeltjes die achter Venus aan komt  was in 1997 zo’n 60.000 procent langer dan begin 1970. Daarvoor heeft men geen verklaring.

Mars
Tussen 1975 en 1995 ontwikkelde Mars wolken en daalde het stofgehalte in de atmosfeer met een verbazingwekkend overschot aan ozon. De dichtheid van de atmosfeer van Mars nam met 200 procent toe. Een in 1999 waargenomen hurricane was de eerste in 20 jaar en was 300 procent groter dan ooit voorheen waargenomen. Deze enorme zandstorm raasde de hele planeet over, ook in 2001. In dat jaar werd ook officieel door NASA gemeldt dat Mars ook te maken had met een global warming. Jaar na jaar verdween meer sneeuw op de zuid- pool. In 2005 zagen Europese astronomen voor het eerst een gloed op de nachtzijde van Mars.

Jupiter    
De atmosfeer van Jupiter bleek honderden graden Celcius warmer te zijn dan eerder verondersteld werd. De hoeveelheid zware elementen zoals zuurstof  in de atmosfeer nam met 10% af gedurende de periode tussen 1979 en 1995. Dat betekent het equivalent van 20 aardmassa’s aan zuurstof dat verdwijnt in amper 16 jaar. De stralingsemissies van Jupiter nemen juist met 25% toe in die periode. In 2008 werden twee enorme stormen gezien in de atmosfeer van Jupiter die heter waren dan ooit waargenomen. Ook op de vier rondcirkelende manen bij Jupiter zijn grote veranderingen gaande. Ook hier spreken de astronomen van een global warming.

Planeet Saturnus (foto: Hubble telescoop)

Saturnus
De wolken op de Saturnus evenaar vertraagden met meer dan 60% tussen 1980 en 1996. In 2006 werd een gigantische storm  met bliksems gezien, die 1000 keer sterker waren dan die op aarde.

Uranus
Vanaf 1996 werden heldere wolken  gezien. In korte tijd meer wolkenformaties dan in de hele voorafgaande geschiedenis van Uranus. Deze veranderingen getuigen van grote, grote veranderingen op Uranus. De effecten van interstellaire stof uit de ruimte zou dit kunnen bewerkstelligen.

Neptunus
Waarnemingen hebben vastgesteld dat deze planeet sinds 1989 radicaal is veranderd. Met apparatuur heeft men een toename in de overall helderheid van de planeet vastgesteld vanaf 1996 tot zeker 2002 . Neptunus’-zuidpool bleek 18 graden warmer dan de rest van de planeet in  2007.

Pluto
Alhoewel Pluto steeds verder weg drijft van de zon blijk de luchtdruk in de atmosfeer van deze planeet met 300 procent toe te nemen tussen 1989 en 2002. Als gevolg daarvan stijgen ook de oppervlaktetemperaturen. Deze veranderingen wijzen op een global warming al kan de zon niet de veroorzaker zijn, want diens “output” is veel te stabiel en zeker niet exponentieel.  

Noorder- of Poollicht (foto: Adrien Mauduit)

Het is dus mogelijk een andere invloedsfactor die uit het verre heelal komt, uit het centrum van ons melkwegstelsel. Er is sprake van een verschuiving van ons zonnestelsel ten opzichte van de melkweg met miljarden sterren, waardoor we meer in een lijn zijn komen te liggen met de kern of het hart van de melkweg. Volgens sommigen is dat de door de Maya’s aangekondigde voorspelling van een nieuwe cyclus van het tijdperk Aquarius of Waterman, wiens begin gemarkeerd wordt met 21 december 2012.
Daardoor stromen kosmische energieën rechtstreeks ons zonnestelsel in en veroorzaken deze effecten van interplanetaire veranderingen. Gek genoeg heb ik daarover weinig deskundigen zoals astronomen in de media gehoord.  Als dat zo is en de cijfers zijn onweerlegbaar dan kan de klimaatverandering dus zeker niet alleen mensenwerk zijn, maar is er meer aan de hand.

Het komt ook uitgebreid aan bod in een recente video van David Wilcock uit voorjaar 2024 waarin hij de anomalieen van allerlei planeten in ons zonnestelsel uitygebreid toelicht. Juist het middenstuk (vanaf 1 tot 2 uur ) . https://youtu.be/tIdbj4fqRWQ

Opwarming van de aarde  
Wilcock besteedt daarom ook een heel hoofdstuk (blz 404-407) aan onze aarde-opwarming en geeft cijfers en bronnen die zouden bewijzen dat de industriële vervuiling van de mensheid niet de veroorzaker is of kan zijn van de climate change.
Vanaf het midden van de negentiger jaren bleek het ozon gehalte  in de middelste aarde-atmosfeer met ruim 5000 procent te zijn gestegen terwijl wetenschappers veronderstellen dat vervuiling juist de ozon vermindert en zeker niet vergroot.  Dit gebied is boven daar waar de ozongaten worden vastgesteld.
De laatste decennia blijkt dat er 10 tot zelfs 15% minder zonlicht op het aardoppervlak gemeten wordt, mogelijk als gevolg van een “dichtere” atmosfeer. Dat zou juist moeten leiden tot verlaging van de aardetemperatuur en niet een verhoging. 
De NASA verklaarde ook in 2009 dat in de laatste 25 jaar wolken in de bovenste atmosfeer steeds regelmatiger  voorkomen en vanuit de polen stromen en steeds helderer schijnen. Dit kan niet verklaard worden uit een stijging van de temperatuur.
Hoewel er een toename is in aantal aardbevingen wereldwijd, blijkt dat de zwaarste categorie (7 of meer op de schaal van Richter) gelukkig niet vaker voor te komen.        

De kans dat de mens op aarde deze verandering weer ongedaan kan maken lijkt daarmee ook niet echt kansrijk. Zoals we in een ver verleden ook grote verschillen op aarde hebben gekend met perioden van hogere temperaturen maar ook ijstijden kunnen deze cycli zich natuurlijk herhalen. De mens zal zich eerder moeten aanpassen dan dat hij het tij kan keren. 
Het lijkt dan ook niet echt zinvol om geforceerd enorme bedragen, van vele miljarden Euro’s te investeren, om versneld de energietransitie door te zetten, met uiteindelijk een zeer gering marginaal en verwaarloosbaar effect voor het wereldklimaat .     

Uit een hele andere hoek komt er ook voorzichtig bevestiging: 
   https://www.ninefornews.nl/mensen-veroorzaakte-klimaatverandering/

Natuurlijk is de CO2 stijging zeker te wijten aan verbranding van fossiele brandstoffen en menselijke activiteit in de industrie en verkeer, maar de vraag daarna is of er een direct verband is met een gemiddelde temperatuurstijging. Uit een onderzoek naar ijskernen uit Groenland is een verband gezocht tussen het CO2 gehalte en de temperatuur en wat blijkt? Er is geen verband, oftewel bij toenemende CO2 neemt de temperatuur niet toe.
Zie https://www.ninefornews.nl/ijskernen-groenland-verrassende-resultaten/

Daarnaast gaat het om de hoofdvraag of de toegenomen CO2, die inderdaad gemeten en vastgesteld is op aarde goed of slecht voor het klimaat en de natuur is. Volgens de Duitse prof. Kutschera is het zo dat planten CO2 nodig hebben om te groeien .Door dit gas is er juist leven op aarde mogelijk. Meer CO2 maakt de aarde juist groener en krijgen de boeren hogere opbrengsten.
https://www.ninefornews.nl/co2-zegen-mensheid-professor/
    
Interessant is ook de stellige overtuiging van een oerdegelijke geoloog, die beweert dat niet CO2 (en dus de rol van mensen), maar juist fluctuaties in zonnevlekken en kosmische straling de oorzaken zijn van klimaatverandering. https://www.ninefornews.nl/geoloog-warme-koude-periodes/

Steeds meer nieuwe onderzoeken stellen grote vraagtekens bij de relatie CO2 en klimaatverandering. Zie ook https://www.ninefornews.nl/rommelt-duitse-regeringspartijen-zon/


Weer een andere bron zoekt een verklaring voor de opwarming in een verder weg gelegen zonachtige ster Sirius  die in een cyclus van 25.920 jaar (Plato- jaar en ongeveer ook de "lange cyclus" van de Maya's) de komende periode steeds dichter bij de aarde komt en daardoor bijdraagt aan de opwarming in ons zonestelsel en in het verleden ook mogelijk een rol heeft gespeeld bij de ijstijden.
https://www.earth-matters.nl/12/14225/universum/sirius-als-de-veroorzaker-van-de-klimaatverandering.html


Zonnestorm met uitbarstingen van plasma