donderdag 4 januari 2018

Making of Loving Vincent

 
Dankzij een VIP- arrangement van de Bank Giro Loterij kregen we van kennissen de uitnodiging om mee te gaan naar het Noord Brabants  museum in Den Bosch voor de tentoonstelling rondom de animatiefilm "Loving Vincent". In totaal zijn daarbij 125 schilderijen gebruikt van Vincent van Gogh als uitgangspunt die opnieuw geschilderd zijn met olieverf door zo'n 200 hedendaagse kunstenaars verdeeld over drie locaties in Europa. Weinig mensen weten dat Vincent een zeer productieve schilder was die uiteindelijk zo'n 900 doeken en schetsen heeft geschilderd in circa 10 jaar tijd. Hij werd geboren in Zundert 1853 en kwam te overlijden in 1890. Hij werd maar 37 jaar oud.  
 
De bedenkers zijn een vrij jong stel, te weten de Poolse Dorota Kobiela en haar levenspartner de Ier of Engelsman Hugh Welchman. Het zijn nog vrij jonge mensen van rond de dertig jaar, maar zij waren zo onder de indruk van Vincent's schilderijen en vonden dat deze nieuwe aandacht verdienden. Zo bedachten ze het idee om een levend kunstwerk te scheppen en wel een animatiefilm gemaakt van duizenden olieverfschilderijen. Voor iedere seconde filmmateriaal heb je 12 portretten nodig met kleine verschillen zodat bij het afdraaien een beweging ontstaat. Bij een "gewone" film werkt men met 24 beelden per seconden waardoor het nog vloeiender wordt. Bijzonder is ook dat in de film ook flashbacks zijn gebruikt die in zwart/wit zijn geschilderd, dat een heel soft beeld oplevert. Meestal gebaseerd op foto's uit het familiearchief van de van Goghs, zoals die waarin we Vincent als klein jongetje achter een raam zien staan in zijn ouderlijk huis in Zundert.   
 
Zoon van de postbode die de laatste brief van Vincent alsnog wil gaan bezorgen.
 
 
 
De verhaallijn in de animatiefilm is bedacht waarbij de zoon van de postbode uit Frankrijk waar Vincent uiteindelijk is overleden een laatste brief van Vincent heeft gevonden en die eigenlijk aan de nabestaanden wil overhandigen. Aangezien  echter ook de broer van Vincent van Gogh, Theo, redelijk kort na de dood van Vincent zelf ook is overleden wordt het nog lastig. De jonge postbode onderneemt een reis naar het Noorden naar plaatsen waar Vincent van Gogh ook geleefd en geschilderd heeft, zoals in Auvers-sur-Oise (waar hij overleed), Arles (waar hij een tijdje omging met Paul Gaugain), Saint-Remy de Provence en ook in Parijs.  De postbode kon deze levensreis "terug" maken omdat Vincent al zijn gesprekspartners en plaatsen waar hij geweest is, levensecht heeft geschilderd. De reis wordt ook een soort onderzoekstocht omdat de zoon van de postbode  geïnteresseerd is in de ware toedracht en vooral het einde van Vincent's leven. Is hij aangeschoten door een stel boerenjongens in het veld die hem plaagden of als dorpsgek zagen of heeft hij op zichzelf geschoten, in een vlaag van verstandsverbijstering? Het is bekend dat Vincent geestelijk labiel was en ook een tijdlang opgenomen is geweest in een psychiatrische kliniek in Frankrijk. Uiteindelijk is hij aan de interne bloedingen en verwondingen als gevolg van de schotwond kort daarna overleden. De plaatselijke huisarts is de laatste geweest die hem nog gesproken heeft, maar een eenduidige verklaring over de toedracht geeft de film niet.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dochter van de café-eigenaar, waar Vincent vaak kwam.
 
       Vincent heeft altijd aangegeven dat hij geen fotografische portretten wilde schilderen, maar juist mensen met hun emoties en karakter wilde laten zien. Voor de film zijn ook levende mensen/acteurs gezocht die leken op de geportretteerde mensen van Vincent's schilderijen. Daardoor zijn de nieuwe portretten en de animatiefilm nog levensechter geworden. Het is een uniek project geweest waar zeven jaar door het  regisseursstel aan is gewerkt en waaraan door vele kunstenaars twee jaar is geschilderd op afzonderlijke plekken, maar met een strikte regie. Een geweldige prestatie en staaltje van doorzettingsvermogen. Het resultaat mag er dan ook zijn, dit anderhalf uur durende kunstwerk, waarvan de energie en de kleurenintensiteit fenomenaal is.  De film heeft dit jaar in vele bioscopen gedraaid. Zelf heb ik de film in het Natlab in Eindhoven gezien.   
 
Dochter van de huisarts van Vincent
 
 
 
 
 
 
Dochter van de café-eigenaar.
 
In de tuin van de huisarts die Vincent als laatste heeft gezien na het overlijden.
Boer onderweg wordt bevraagd.