Inderdaad een rare vraag die, als het
ook nog waar blijkt te zijn, onbegrip en vooral ook veel verontwaardiging
oproept. Het Nederlandse gezondheidsstelstel behoort toch tot de beste van de
wereld?! Het is veel minder duur dan bijvoorbeeld de Verenigde
Staten en heeft juist goede resultaten in internationale
rankings.
Toch werden we eind oktober verrast
door het bericht dat een tweetal ziekenhuizen, te weten MC Slotervaart en MC IJsselmeerziekenhuizen,
uitstel van betaling hadden aangevraagd en nauwelijks twee dagen later is
besloten door de curator dat ook het faillissement wordt uitgesproken. Deze
twee ziekenhuiscombinaties behoren “toevallig” tot de MC-groep van
Zorgondernemer Loek Winter, die ook instellingen van
geestelijke gezondheidzorg zoals de Zonnehuizen in zijn portefeuille
heeft.
Deze ziekenhuizen zijn de enige twee private ziekenhuizen van
Nederland, waar een zorgondernemer het beheer en eigendom van heeft. Is
dit het bewijs voor het feit dat marktwerking in de gezondheidszorg is mislukt,
of te ver is doorgeslagen?
Vorig jaar was het moederbedrijf
MC-Groep al technisch failliet met een negatief eigen vermogen van € 3,6
miljoen. Begin oktober 2018 bij de presentatie van het nieuwe jaarverslag bleek
dat daar nog een kleine €1 miljoen bijkwam vanwege de slechte situatie bij de
MC IJsselmeerziekenhuizen.
Lees ook https://welzijnengezondheid.blogspot.com/2018/09/neergang-van-de-zonnehuizen.html
Er zijn meer ziekenhuizen, die
financieel gezien, in zwaar weer verkeren zoals uit een jaarlijks onderzoek van
BDO-accountants is gebleken. Van de in totaal 68 Nederlandse ziekenhuizen
zijn er meer dan 10, die “gezakt” zijn voor een financiële
stresstest. Meestal zijn het streekziekenhuizen die meer algemene zorg verlenen
en daarom veel minder “omzet” halen dan gespecialiseerde ziekenhuizen met meer
patiënten en specialistische behandelingen voor kanker, hart en andere
aandoeningen. Gek genoeg had het IJsselmeerziekenhuis een zeer grote
obesitasafdeling (officieel bariatrie) voor maagverkleiningen en gastric
bypassoperaties. Die aantallen patiënten kunnen niet eenvoudig door andere
ziekenhuizen worden overgenomen.
MC
IJsselmeerziekenhuizen heeft medische centra of afdelingen in Urk, Emmeloord,
Dronten en de grootste in Lelystad. Deze regio wordt extra hard getroffen. Het
Slotervaart ziekenhuis bestaat al sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw,
maar ligt in Amsterdam waar ook nog drie andere grote ziekenhuizen zijn
gelegen.
Voor medische staf en patiënten
voltrekt zich een drama, want geplande operaties en behandelingen worden
afgezegd. In ernstige gevallen wordt doorverwezen naar andere ziekenhuizen in
de regio, maar verliezen waarschijnlijk hun behandelende specialist. De
spoedeisende hulp wordt direct gesloten, poliklinieken mogen nog even blijven
doorgaan maar er geldt wel direct een patiëntenstop. In totaal liggen er in
beide ziekenhuizen zo,n 350 patiënten waarvoor een oplossing moet worden
gevonden. In de IJsselmeerziekenhuizen betekent het een direct ontslag
voor 800 mensen. Samen met het Slotervaartziekenhuis gaat het om 3.000 mensen.
Het is een chaos !
In
de media worden allereerst de zorgverzekeraars (en de banken? ) aangewezen als
schuldigen die niet meer bereid waren geld te investeren of uit te lenen aan
deze ziekenhuizen vanwege de slechte financiële situatie. Juist de schuldeisers
zijn degenen die een faillissement kunt aanvragen. Je verwacht alleen niet dat
juist die rol “past” bij zorgverzekeraars. In de afgesproken wettelijke kaders
moeten zorgverzekeraars en zorgaanbieders zorgafspraken maken over
behandelingen en medische vergoedingen indachtig de zorgplicht. Meestal
meerjarig. Dus zorgverzekeraars zouden juist netto betalers moeten zijn aan
ziekenhuizen en niet schuldeisers.
Dat laatste blijkt kennelijk wel het
geval te zijn, omdat de belangen zo nauw zijn verweven. Zo hebben
zorgverzekeraars bijvoorbeeld geld beschikbaar gesteld voor de ontwikkeling van
een klein, draagbaar formaat en goedkoper nierdialyseapparaat, zodat patiënten
deze zorg eenvoudig thuis kunnen verlenen. Gek genoeg sprongen externe
commerciële partijen, zoals Philips hier niet op in terwijl je het
daar juist van zou verwachten. Op andere gebieden is Philips juist heel erg
actief in de ziekenhuiswereld. Zo is bekend geworden dat Philips een compleet
ingerichte Hartcentrum in de hoofdstad van Ethiopië gaat bouwen en
inrichten met apparatuur en zelfs ook het personeel gaat opleiden dat de
geavanceerde apparatuur moet gaan bedienen. Ook het onderhoud en de service
nemen zij over. Ook op de Duitse markt gaat Philips een belangrijke invloed
uitoefenen. De vele ziekenhuizen daar zijn kennelijk wat minder modern en
Philips ziet daar extra groeikansen en levert niet alleen apparatuur maar gaat
veel verder dan dat als een echte partner. Lees ook:https://fontysduurzaam.blogspot.com/2017/11/bedrijfskundig-onderzoek-naar.html
In Nederland is enige jaren geleden al een discussie in de politiek gevoerd of
er in de gezondheidszorg wel winst gemaakt mocht worden, die uitgekeerd zou
kunnen worden aan aandeelhouders. Een meerderheid was daar tegen, terwijl de
VVD die kant wel op wilde omdat volgens deze partij de broodnodige innovaties
alleen gerealiseerd konden worden als ondernemende partijen de kans krijgen om
risicovol te investeren, maar ook eventueel te oogsten. Meer marktwerking was
volgens haar nodig, omdat door de toegenomen gemiddelde leeftijd van de
bevolking en de technische mogelijkheden anders de gezondheidszorg zeker
onbetaalbaar zouden worden. Meer concurrentie en marktwerking zou de
kostenontwikkeling mogelijk afremmen, zo was het idee. Toch is er een deur open
gezet en zijn commerciële partijen zoals zorgondernemer Loek Winter juridisch
eigenaar geworden van ziekenhuizen. Voor het Slotervaartziekenhuis gold dat ook
al eerder met zorgondernemer Aysel Erbudak. Zij kreeg de kans een noodlijdend
ziekenhuis te gaan besturen, maar zij werd enige jaren later toch weer aan de
kant gezet omdat haar financieel gesjoemel wordt verweten. Zij is uiteindelijk ook door de rechter in hoger beroep veroordeeld in oktober 2023 tot 18 maanden celstraf vanwege verduistering van 1,2 miljoen Euro aan ziekenhuisgeld.
Als je een ziekenhuis gaat leiden als een ondernemer, die winst wil maken en
ook winst wil uitkeren aan de geldverstrekkers dan zijn de keuzes
heel anders, dan wanneer je vanuit een zorgplicht een breed aanbod aan medische
zorg moet leveren aan een bevolking.
Het “cherry-picking” in de gezondheidszorg
is al veel langer bezig met de opkomst van privéklinieken, die tegen goede
(particuliere) betaling plastische chirurgie, oogheelkunde, medische
diagnostiek zoals dna-onderzoek willen verrichten. Er bestaat dus een
grijs of vaag gebied tussen een publieke voorziening en een private
taak/onderneming.
De meeste ziekenhuizen zijn bijvoorbeeld Stichtingen
en geen Besloten Vennootschappen. Een ziekenhuis maakt wel winsten, al noemt
men dat liever een positief financieel resultaat, maar dat mag niet uitgekeerd
worden aan aandeelhouders. Het surplus mag geherinvesteerd worden of is een
toevoeging aan het eigen vermogen. Toch gebeuren er ook binnen de
ziekenhuismuren heel verschillende taken, die maar deels met gezondheid te
maken hebben. Het schoonmaak- en cateringproces bijvoorbeeld staat volledig los
van de geleverde gezondheidszorg maar vindt wel binnen dezelfde muren plaats.
Een aantal ziekenhuizen hebben daarvoor eigen ondernemingen en/of besloten
vennootschappen opgericht waaronder een deel van het personeel en de
taken/opbrengsten valt. Daarop mag wel winst worden gemaakt. Vaak wordt het
onroerend goed, de gebouwen ondergebracht in een vastgoed bv. In andere
gevallen zijn er externe partijen zoals schoonmaak- of cateringorganisaties die
ondernemingsgewijs participeren in ziekenhuizen via een Joint
Venture, een juridische en commerciële constructie, waarin bijvoorbeeld een
schoonmaakorganisatie fifty-fifty eigenaar en ondernemer is samen met het
ziekenhuis. Verliezen en/of winsten worden dan samen gedeeld, waarbij je je
ethisch zou moeten afvragen of dat wel een goede zaak als ziekenhuis risico's lopen
voor niet-zorgtaken. Commerciële en publieke taken lopen dus door elkaar heen
en maken dat de gezondheidszorg extra gecompliceerd is. Lees ook:https://fontysduurzaam.blogspot.com/2017/03/bedrijfskundig-onderzoek-bij-mmc-in.html
Hetzelfde
geldt dus voor apparatuur, complexe systemen voor MRI 's
, CT-, Echo- en Röntgenapparatuur. Bedrijven willen maar wat graag niet alleen
apparatuur leveren, maar ook de opleiding van het bedienend personeel of van de
betrokken specialisten verzorgen en de bijscholing. Denk ook aan het gebouw
zelf als onroerend goed en de aanwezige technische installaties voor
luchtbehandeling en energievoorziening of de levering van materieel zoals
lakens, medische kleding, handschoenen, ontsmettingsmiddelen
en operatiegereedschappen? Medisch of commercieel? Wat te
denken van de geneesmiddelen en de inpandige apotheek, waar commerciële
multinationale, farmaceutische bedrijven de bepalende factor zijn en enorme
prijzen vragen?
Als extra complicerende factor hebben we
ook nog de vele medische bv’s of maatschappen van specialisten die voor
eigen rekening (en risico?) hun diensten ter beschikking stellen tegen
commerciële tarieven, tegenover de "brave" specialist die in een
loondienst werkt voor het ziekenhuis. Hier blijkt ook het onderscheid tussen
academische en streekziekenhuizen.
Oud en voormalig D66 minister Mevr. Els
Borst, die later bruut vermoord is, legde hierover wetgeving vast. Intern blijkt ook steeds vaker dat
verschillende zaken in aparte rechtsvormen worden ondergebracht. De gebouwen en
installaties in een bv, de schoonmaak- en cateringactiviteiten in een bv en de
medische zorg ook in een aparte bv. Daarmee voorkom je dat een faillissement op
een van de deelgebieden leidt tot een volledig faillissement. De geldstromen
kunnen je zo wel beter scheiden om te voorkomen dat geld weglekt vanuit de
zorg naar bijvoorbeeld het onderhoud van de gebouwen. Zo heeft
een technisch onderzoeksrapport vastgesteld dat het gebouw van het Slotervaart
Ziekenhuis erg verouderd is en in een slechte staat verkeerd. Overal nog enkel
glas, geen koeling in veel ruimtes, het voorkomen van asbest en aanwezige
betonrot zijn enkele voorbeelden.
Het is dus een onontwarbare kluwen van taken en
activiteiten binnen dezelfde muren van een ziekenhuis ,die ervoor zorgen dat
financiële stromen door elkaar lopen en niet goed te scheiden zijn. Het maakt
de verleiding groot om geld toch weg te sluizen of te onttrekken aan de
medische, niet commerciële zorg. Onderzoek zal moeten uitwijzen in hoeverre
Loek Winter zich hieraan ook heeft schuldig gemaakt. Natuurlijk zouden
accountants de jaarrekeningen moeten controleren en toezien op de juiste
kostenposten en opbrengsten. In het verleden hebben de grote bureau's in
Nederland zoals PwC, EY, KPMG en Deloitte helaas een slechte naam
opgebouwd. Van die controle hoef je weinig te verwachten. https://bedrijfskunde-economie.blogspot.com/2014/09/accountants-willen-niet-leren.html
Uit het faillissementsverslag dat eind november is
verschenen blijkt dat de IJsselmeerziekenhuizen samen een schuld hadden van
ruim € 50 miljoen waarvan de ING met 20,4 miljoen de grootste schuldeiser
is en Stichting Waarborgfonds de Zorg met een schuldeis van € 5,1 miljoen de
tweede grootste. Nog onbekend is of het krediet bij ING een lopende rekening
courant betreft of dat het eerder gaat om een hypothecaire lening.
Waarschijnlijk het laatste. Opvallend is dat de curator het faillissement wijt
aan een combinatie van lage tarieven die met zorgverzekeraars is
afgesproken en de hoge kosten voor kwaliteitsverbeteringen. Eerder nog
werd aangegeven dat de hoge inhuur van personeel vanwege de personeelskrapte op
de arbeidsmarkt vooral hieraan debet was ? Het is echter vanuit financieel
management bezien zeer onwaarschijnlijk dat deze beperkte calamiteiten
doorslaggevend zijn geweest voor het faillissement. De meeste oorzaken waren
tijdig gesignaleerd waardoor er op kon worden geanticipeerd.
De PVV, de tweede grootste partij in Nederland pleit
voor een parlementair onderzoek naar het failliet gaan
van deze MC groep en als het doorgaat en dus een meerderheid haalt, zal het
hopelijk meer inzicht opleveren in wat toelaatbaar is en wat niet toelaatbaar
met betrekking tot commerciële activiteiten in de gezondheidszorg.
Als banken failliet dreigen te gaan worden ze
geholpen door de overheid. Waarom dan niet ingrijpen bij ziekenhuizen, die
een essentiële publieke functie vervullen.? De zorg is nu al de grootste
kosten- of uitgavenpost in de overheidsbegroting.
Enige realiteitszin is nodig. In de media heerst de
waan van de dag en is men zich onvoldoende bewust van de complexiteit en de
huidige situatie om met een goed oordeel te komen. Als je een aantal uitspraken
nader onder de loep neemt vallen toch enkele bijzonderheden op:
1. Terwijl
de schuldeisers de stekker eruit trekken willen de ondernemers (Loek Winter en
cs. ) gewoon doorgaan, terwijl de officiële jaarcijfers al enige jaren rode
cijfers laten zien . Dat is toch heel raar??!! De ondernemer is zich juist
extra bewust van de risico's. Hoe kan dat dan? Beschikken zij over andere
gegevens?
2. Wie willen dat deze ziekenhuizen stoppen? De
zorgverzekeraars die het faillissement hebben aangevraagd? Die zijn
gebaat bij behandeling voor hun aangesloten patiënten tegen de afgesproken
tarieven. Nergens wordt beweerd dat dit niet meer het geval is.??!! Zijn zij
verantwoordelijk voor het financieel gezond zijn van ziekenhuizen?
3. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZA) wil
alleen dat zorg gegarandeerd is, vanuit de wettelijke zorg-plicht
en afgesproken regels van maximaal 45 minuten aanrijtijd voor
een ambulance. Waar en door wie zorg wordt verleend is hun kennelijk
om het even.
4. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd bemoeit zich er
meestal ook niet mee, tenzij de gezondheid in gevaar is . Zo werd het
Ruwaard van Putten Ziekenhuis in 2013 onder curatele gesteld en
later ook failliet verklaard, maar gelukkig voor patiënten heeft het
toch een doorstart gemaakt. De onderliggende reden was dat de
cardiologieafdeling een veel te hoog sterftecijfer had (mede door culturele en
communicatieproblemen tussen specialisten). Calamiteiten zoals een
hardnekkige resistente ziekenhuisbacterie uitbraak (MRSA) kan zelfs leiden tot
sluiting van afdelingen en leidt tot soms ernstige financiële- en imagoschade.
In het geval van de MC IJsselmeerziekenhuizen was er al wel enige tijd sprake
van een verscherpt toezicht door de Inspectie Gezondheidszorg omdat er al
langer zorgen waren over de kwaliteit en veiligheid van de zorg. Op de
achtergrond speelde ook nog bestuurlijke onrust?!
5. Ziekenhuisbestuurders uitten zich openlijk
over de benodigde schaal om een zelfstandig gezond ziekenhuis te kunnen zijn .
Zo werd € 100 miljoen omzet als te klein en risicovol aangeduid en zou dat nu
eerder bij de € 200 miljoen moeten liggen??!! Een rare redenering omdat het
juist om een gezonde rentabiliteit, solvabiliteit en liquiditeit moet
gaan. Ook op de financiële stresslijst van BDO-accountants staan in de top
zelfs kleinere ziekenhuizen, dus grootte is geen doorslaggevende
factor.
6. Weer een ander argument waren de
gestegen personeelskosten die de oorzaak waren van het faillissement.
Door gebrek aan voldoende goed personeel in de gezondheidszorg heeft
men steeds vaker te maken met de inhuur van peperduur extern personeel??!!
Inderdaad heeft men in meerdere ziekenhuizen onvoldoende gekwalificeerd
personeel, waardoor soms afdelingen moeten worden gesloten of bedden leeg
blijven. Maar het is onzin dat inhuurpersoneel veel duurder zou zijn.
In het totale kostenplaatje van een ziekenhuis is de loonsom van het
verplegend personeel maar een marginaal deel, dat zeker niet tot een
faillissement kan leiden.
7. Een ander argument dat gebruikt
wordt is het dunbevolkte deel van Flevoland dat gebruikt maakt van de
voorzieningen van deze streekziekenhuizen. Er zouden simpelweg te weinig
patiënten zijn waar zorg voor kan worden geboden, al geldt dat het minste voor
Lelystad. Mede gecombineerd met een slechte naam zouden steeds meer burgers
wegblijven de laatste tijd. In tegenspraak daarmee zijn de uitspraken van
voorbijgangers en de media die juist stellen dat het gezellig druk is. Zorg die
niet verleend hoeft te worden hoeft ook niet vergoed te worden, dus dit kan
niet de belangrijkste reden zijn. Doorslaggevend is juist dat
ziekenhuizen onderling samenwerken in plaats van elkaar beconcurreren en
patiënten "afpakken". Juist bij de MS IJsselmeerziekenhuizen met
meerdere vestigingen relatief kort bij elkaar en onder een juridische
constructie lagen hier veel mogelijkheden. Zijn ze ook benut?
Dagen later bleek dat er voor het ziekenhuis in
Lelystad wel geïnteresseerde overnamepartners zijn zoals het ziekenhuis Sint
Jansdal uit Harderwijk. Dat ziekenhuis ligt op 25 minuten reisafstand. De
directie van St.Jansdal wil het ziekenhuis in Lelystad in afgeslankte
vorm laten voortbestaan met wel een polikliniek en spoedeisende hulp, maar
geen intensive care afdeling, geen verloskundeafdeling en geen operaties en dus
geen overnachtingen meer. Dat laatste zou financieel onverantwoord
zijn. Voor patiënten in Lelystad toch geen prettige gedachte.
De burgemeester van Lelystad vind dat aanbod wel
zinvol, maar niet genoeg en hoopt dat de politiek in Den Haag of de
ziektekostenverzekeraars nog zullen bijspringen. Een dergelijke redding
lijkt voor het Slotervaart ziekenhuis uitgesloten. Daar heeft het
betrokken Zilveren Kruis duidelijk uitgesproken dat er in Amsterdam sprake is
van overcapaciteit vanwege meer zorg thuis, minder lange hersteltijd in het
ziekenhuis en kortere behandelingen.
Verder bleek ook dat
een veertig specialisten ieder k€ 50 willen inbrengen aan eigen vermogen om
daarmee samen het Slotervaartziekenhuis weer over te nemen en als blijk dat zij
er wel vertrouwen in hebben. Ook dat voorstel wordt meegewogen door de
curator voor een eventuele doorstart.
Zondag 10 maart 2019 ging een Tegenlicht uitzending over de laatste weken voor sluiting van het Slotervaartziekenhuis en sprak met allerlei betrokkenen om hun verklaringen te horen over de mogelijke oorzaken.
Onderzoeksplatform Follow the money (FTM) heeft zich ook verdiept in Zorgondernemer Loek Winter en ontdekt dat hij in het geval van de IJsselmeerziekenhuizen twee petten op heeft die mogelijk leidt tot belangenverstrengeling. De meeste ziekenhuizen maken de kankermedicijnen zelf in hun ziekenhuisapotheek. Daarvoor zijn wel speciale ruimtes nodig en gekwalificeerd personeel. Loek Winter en zijn medebestuurder Tim Roldaan hebben in 2012 besloten om deze medicijnen te gaan inkopen bij een Duits bedrijf Zytoservice, hoewel deze wat inkoopprijs betreft duurder zijn. Het is goed om je te realiseren dat kankermedicijnen maar zeer beperkt houdbaar zijn en bovendien heel veel geld kosten en kan oplopen tot duizenden Euro's per patiënt. Slim inkopen kan dus meteen veel geld opleveren.
Tot zover geen probleem al blijkt later dat de NZa uiteindelijk vanaf 2017 alleen goedgekeurde kankermedicijnen met een ZI-nummer toelaat op de Nederlandse markt . Dat hebben de medicijnen van Zytoservice niet en daarom worden ze niet meer vergoed door zorgverzekeraars. Ondanks deze wijzigingen die al eerder zijn aangekondigd is de directie blijven doorgaan met inkopen van deze medicijnen en dat heeft uiteindelijk tot een tekort geleid van miljoenen Euro's, omdat het Zilveren Kruis een tijdlang deze medicijnen wel voorfinancierde in afwachting van declaraties die echter niet kwamen. Dat lijkt al enigszins verwijtbaar gedrag van de Ziekenhuisdirectie. FTM heeft daarna uitgezocht dat er ook een Nederlandse vestiging is van het Duitse bedrijf Zytoservice als zelfstandige bv waarbij 50% van de aandelen in handen is van het Duitse moederbedrijf en de andere 50% eigendom is van Argyla bv. Argyla bv wordt echter bestuurd door Loek Winter en Tim Roldaan. Winter is zelfs aandeelhouder van Argyla via Biwa bv. Het bewijs daarvoor is terug te lezen in het jaarverslag uit 2014 van Biwa. bv.
Daarmee is natuurlijk een grens overschreden , want nu verdienen de beide bestuurders ook aan de verkoop van kankermedicijnen/ chemokuren die de IJsselmeerziekenhuizen inkopen. Daarmee is er sprake van een overduidelijke belangentegenstelling.
Later werd bekend dat de kankermedicijnen toch weer wel vergoed werden. Kennelijk had Loek Winter en/of andere directieleden toch goede afspraken met de zorgverzekeraar!?
De curatoren hebben uiteindelijk een akkoord bereikt met het St. Jansdal in Harderwijk over een doorstart van de zorgactiviteiten in Dronten en Lelystad waarbij de poliklinische zorg, de spoedpoli en de poliklinische operatiekamer worden voortgezet. Helaas geen uitgebreide kraamzorg en 24-uurszorg. Per 1 maart 2019 zal het akkoord geëffectueerd worden. Voor MC Urk en MC Emmeloord lijkt daarmee het doek gevallen en is sluiting vrijwel definitief. De voorstellen hebben in de Tweede Kamer echter voor onrust gezorgd en de verantwoordelijke minister Bruins gaat alsnog proberen om de doorstart nog eventueel uit te breiden. Inmiddels is het ziekenhuis in Lelystad omgedoopt tot een filiaal van het St.Jansdal, maar wel in sterk afgeslankte vorm en zonder 24 uurs-spoedhulp. Minister Bruins heeft dus zijn woord niet gehouden. Bovendien krijgt het nieuwe medisch centrum veel concurrentie van nieuw opgerichte lokale private klinieken waar voormalig specialisten van het ziekenhuis hun behandelingen aanbieden en oud-patiënten nu terecht kunnen.
Update 2022
In het Isala ziekenhuis hebben cardiologen steekpenningen aangenomen van een Duitse leverancier van hartimplantaten van het merk Biotronik . Daarbij ging het om pacemakers en ICD-apparaatjes (onderhuidse defribilator). Samen zouden over enkele jaren een bedrag van 3,2 miljoen Euro zijn opgestreken door de cardiologen!?
Op basis van deze berichten is er een onderzoek gestart bij zes ziekenhuizen naar oneigenlijke transacties van medisch specialisten.
Bij Isala werd ook een andere bijzonderheid ontdekt bij de afdeling cardiologie. Een aantal cardiologen fungeerden ook (stiekem) als huurbaas van enkele ziekenhuispanden die zij in bezit hadden!!??.
Uit andere berichten bleek dat medisch specialisten het niet zo nauw namen met het opgeven van financiële belangen en nevenactiviteiten. Dar wordt kennelijk te weinig op gecontroleerd.
Update 2023
In september van 2023 kwam het bericht in de media dat het Zuyderland Medisch Centrum , het enige ziekenhuis in Heerlen, op termijn alleen nog dagbehandelingen zal geven en spoedeisende hulp naar het ziekenhuis in Sittard/Geleen zal overplaatsen. Vreemd genoeg wordt als argumentatie van dit plan gegeven een personeelstekort. In Heerlen bestaan er nu al vacatures voor 6 artsen voor de spoedeisende eerste hulp, vertelt directievoorzitter Jongen. Na de bekendmaking van deze plannen werd er een protestmars gehouden en 30.000 handtekeningen verzamelt en zijn overhandigd aan de directie om de urgentie en ernst te benadrukken. De Heerlenaren willen een volwaardig ziekenhuis behouden.
Ook in Friesland gaan twee ziekenhuizen dicht: het Antonius ziekenhuis in Sneek en Tjongerschans in Heerenveen. Daar komt een ziekenhuis voor terug in Joure.
In Oktober 2024 heeft de Tweede Kamer de nieuwe zorgminister Mv. Fleur Agema dringend verzocht om het Zuyderland ziekenhuis volledig open te houden. Ze wil haar best doen, maar ziet toch weinig aanknopingspunten. Ze heeft het Ziekenhuis ook al tweemaal bezocht en gesproken met betrokkenen.
