Een hartekreet voor politiek en wetenschap

Brief aan de regering

Dit is een geweldig initiatief van Wim Roskam.

Aan al onze Broeders en Zusters, Leden van de Raad, Leden van de Regering. Al sinds ik een kleine jongen was en ik voor het eerst hoorde over de stervende vissen in de Rijn, vroeg ik me af waarom dat gebeurde. Maar wat kon ik eraan doen? Ik ging schrijven en schreef over wezens die de natuur beschermen. Maar wie luistert er nou naar een kind?

Ik ben nu volwassen, maar onze vissen sterven nog altijd.
Ik hoor de walvissen en dolfijnen, onze broeders in vervuilde zeeën. Ze roepen om hulp.Er wordt op ze gejaagd en hun vlees wordt verkocht. Als voer voor koeien en varkens en honden.Het is voor wetenschappelijk onderzoek, zo wordt ons verteld.
Met sonar wordt hun gehoor aangetast en ze sterven op onze stranden. Is dat wetenschap?
Maar weet u... hun gezang brengt liefde in het water van de zee. En daardoor beschermen ze ons.Er zijn er niet veel meer over. Ze roepen om hulp. Hoort u hen niet?

Ik luister naar de vogels. Ze zijn ons gevolgd naar onze steden en laten hun stemmen horen en verlichten onze ziel. Sommigen zingen als het voorjaar wordt en in de winter nemen anderen hun taak over.Maar hun verwanten worden met miljoenen opgesloten in kleine hokjes.Ze kunnen niet eens meer lopen en ze zijn ziek, maar worden met dat wat u medicijnen noemt in leven gehouden en vetgemest.
Daarna wordt onze kinderen verteld dat dit vlees gezond voor hen is.

Ik hou van koeien en varkens. Ook zij zijn onze broeders en ze houden ons in leven.
Vroeger stonden ze overal in de wei.Nu zie ik er niet meer zoveel, want de meeste staan in stallen, met duizenden tegelijk, zonder ruimte om zich te bewegen.
Is dit onze dank voor hun vriendschap? Koeien geven melk. Die is eigenlijk voor hun kalveren bestemd.Ze krijgen voer van gemalen vissen te eten terwijl ze nooit vlees noch vis gegeten hebben.En u verplicht de boeren dat ze gemerkt en genummerd worden en ingespoten met uw medicijnen.
Mogen ze geen namen meer hebben? Wie troost hen als ze verdrietig zijn?
Melk moet, zo hebben we geleerd. Wij geven dus deze melk aan onze kinderen.
Maar hoe kan een ongelukkige koe gezonde melk geven?Ik heb geen wetenschap nodig die vraag te beantwoorden.Wij geloven u, want u bent onze wijze ouders.
Wij horen uw stem elke dag via de t.v. en lezen uw woorden in de kranten.
Mijn hele leven lang heb ik zo uw stem gehoord. Ik ben ermee grootgebracht.

Wij zijn mensen... wij hebben u gekozen om ons te vertegenwoordigen.
Misschien zijn wij nog maar kinderen en hopen we dat u ons het voorbeeld van wijze ouders geeft.We roepen naar u: help ons.

In onze tuinen en boomgaarden zorgen bijen voor het nieuwe gewas. Ze bevruchten de bloemen.Maar nu sterven de bijenvolkeren. Hun gezoem begint te verdwijnen.
Wie moet dan de bloemen bevruchten? Wil het zeggen dat er straks geen fruit meer aan de bomen komt? Wie moet dan straks, als wij kinderen krijgen, hen leren hoe een appel smaakt?

U verlangt nu van ons dat onze dochters worden ingespoten om hen te beschermen tegen kanker. Wetenschappers vertellen dat dit voor hun gezondheid is, maar andere wetenschappers vertellen dat het vergif is.Wie moeten wij geloven? Wetenschap moet toch eerlijk zijn? Als de wetenschap, die door u altijd aangehaald wordt om uw plannen kracht bij te zetten, twee tegenstrijdige standpunten verkondigt, moet 1 van beide een leugen zijn.Dat is wetenschappelijke logica.Worden wij nu voorgelogen?

En als er een griep uitbreekt, zoals elk jaar geval is... wilt u ons dan allemaal met datzelfde gif inspuiten? Dan worden wij toch juist ziek?
We zijn kinderen en we willen u vertrouwen, want u bent onze wijze ouders.
Maar we verliezen het vertrouwen in u. Begrijpt u dat?

Onze steden doen pijn aan onze ogen, onze oren en onze neus.Ze draaien op benzine die de lucht vervuilt.U zegt dat we beter op kernenergie kunnen overstappen. Ik ben daar bang van.Of er worden windmolenparken gebouwd. De horizon staat er nu al vol mee.Waarom vertelt u de mensen niet dat er reeds lang hele eenvoudige oplossingen bestaan om energie op te wekken? Mogen wij dit niet weten?

Als ik ’s nachts vanuit de tuin omhoog naar de hemel kijk zie ik soms een paar sterren.Maar als ik in een woestijn ben, ver van onze steden, zie ik duizenden sterren, zoveel dat ik stil ben van verwondering en verlangen.Ik zie de Melkweg als een lichtende rivier van leven.Waar zijn al die sterren boven onze steden gebleven?
Op school heb ik geleerd dat we een beschaafd land zijn. En dat de landen van Europa nu een gemeenschap vormen van beschaafde landen.Ik geloofde dat. Maar ik heb steeds meer moeite uw mening te delen.

We leerden dat de Grote Vader een God van Liefde is, van onvoorwaardelijke Liefde.
U hebt ons dit zelf verteld op onze scholen en in de kerken.
Waarom, zo vraag ik mij af, worden dan andere landen geknecht en gebonden?
Waarom worden hun nationale rijkdommen geplunderd? Waarom zijn hun inwoners te arm om in leven te blijven?Waarom geeft u toestemming om wapens te leveren, waardoor hun volken verscheurd worden door twisten? Maar... waarom maakt u eigenlijk wapens als onze landen zo rijk en beschaafd zijn? Vergeeft u mij dat ik zovaak vraag ‘waarom?’, want ik wil geen lastig kind zijn. U vertelt ons dat de Grote Vader een God van Liefde is. Maar waarom leeft u ons die liefde dan niet voor?
In uw daden herkennen wij uw woorden niet.

Overal om ons heen, in onze woonwijken, en zelfs rondom onze vakantieverblijven, verrijzen nu antennes die elke seconde straling uitzenden. We hebben goed geluisterd naar uw woorden op de televisie, want we dragen allemaal die nieuwe telefoons bij ons. Zo zijn we altijd en overal vindbaar en bereikbaar. U vertelt dat we energie moeten besparen en u wilt in al onze woningen nieuwe energiemeters plaatsen.
Ik begrijp echter niet waarom deze energiemeters meer energie gebruiken dan de oude.
En waarom geven ze straling af die niet goed is voor ons? Ik betwijfel uw motieven.
U verzekert ons dat het wetenschappelijk bewezen is dat al deze straling geen kwaad kan.We geloofden u, en we stonden toe dat u steeds meer zenders rondom onze woningen plaatste.Maar nu kunnen wij de rustgevende trillingen van onze moeder Aarde niet meer voelen.

Overal is kunstmatig licht, dag en nacht.We verliezen het ritme van de Aarde en onze maatschappij draait nu 24 uur per dag.We krijgen hoofdpijn van uw antennes en van alle draagbare zenders.Onze kinderen kunnen niet meer zonder en onze lichamen krijgen geen rust.We worden nu ziek van en we sterven aan ziektes die vroeger nauwelijks voorkwamen.

Elke dag moeten we verplicht naar ons werk. We werken tot onze dood om deze maatschappij in stand te houden. Vroeger kon één man genoeg verdienen voor zijn hele gezin. Waarom is het dan nu zo dat twee ouders soms maar net genoeg verdienen om in leven te blijven? Waarom zijn veel anderen afhankelijk van de bijstand en de hulp van anderen? Heel veel mensen zijn ongelukkig, kopen drank, sigaretten en gebruiken uw medicijnen om te kunnen vergeten. Het worden er steeds meer. Is dat uw idee van een beschaafd land? Er is crisis, en we verliezen onze banen, en soms zelfs onze huizen. Het geld dat we gespaard hebben blijkt steeds minder waarde te hebben.
Ook onze pensioenen zijn steeds minder waard. Ze verdampen als sneeuw voor de zon. Waarom?
We lezen dat uw eigen inkomsten wel steeds toenemen. Het verschil wordt steeds groter. Hoe kan dat? U heeft ons altijd verteld dat we werken aan onze toekomst, aan zekerheid.Waarom voelen onze oma’s en opa’s zich dan steeds minder veilig?
Waarom kunnen ze de slaap niet vatten van de zorgen?

U voorziet al onze documenten van verborgen zenders en verplicht ons die altijd bij ons te hebben.Er zijn al mensen die deze zenders onder de huid dragen, net als koeien, varkens en huisdieren.Verliezen we straks ook onze namen, onze identiteit en worden we nummers in uw computers? Waarom is dit? Vertrouwt u ons soms niet meer?
We zijn toch uw kinderen? U heeft ons toch zelf opgevoed?

Waarom is het zo dat natuurlijke medicijnen steeds meer verboden worden? Waarom moeten alle natuurlijke voedingsstoffen in ons eten gedood worden door straling?
Waarom mogen er straks geen natuurlijke vitamines en mineralen meer in ons eten zitten? Dan worden we toch ziek? En als we ziek worden hebben we bijna geen andere keus dan gif in ons lichaam te laten spuiten om de ziekte te bestrijden.

Ik lees dat er al landen zijn waarin uw rechtbanken mensen dwingen zich te laten opnemen in een ziekenhuis als ze kanker hebben. Onze natuurartsen worden vervolgd als ze een natuurlijke behandeling adviseren.Ik ben geen wetenschapper, en moet daarom afgaan op uw advies, want u bent onze wijze ouders.Maar wij begrijpen uw wijze woorden niet meer.U spreekt uzelf tegen.
Dus misschien bent u gewoon een van ons, een kind nog, misschien een grote broer die ons pest en klein houdt.Toch roepen we nog naar u, want u bent wel de gekozenen.
We hadden onze verantwoordelijk in uw handen gelegd. Misschien was dat dom van ons, want zie nu onze Aarde... onze eens zo mooie planeet...

Zie waar we nu zijn aangekomen...
De lucht is vervuild en troebel van de kunstmatige wolken.De zeeën zijn vervuild en er zijn bijna geen vissen meer.Het land wordt steriel en kaal, want onze oerbossen zijn bijna gekapt.Onze dieren zijn verworden tot productie-eenheden.
De meeste bewoners van deze Aarde zijn arm en sterven van de honger of de dorst.
Over de Aarde ligt een deken van straling en we voelen ons uitverstoten uit het paradijs.We zijn eenzaam, terwijl we toch met zo velen zijn. We verlangen naar eenheid, saamhorigheid.Wij zijn toch allemaal Hoeders van deze Aarde?
De grote Vader heeft ons toch die taak gegeven? In het verleden hebben we onze rode broeders vermoord en hun land afgepakt. In het verleden hebben we oorlogen gevoerd met landen overzee, en hun landen gekoloniseerd.

Nu heeft u ruimtevaartuigen en bezoekt andere planeten.
Waarom gaat zoveel van ons belastinggeld daarheen? Gaat u straks andere planeten koloniseren, zoals wij eens Amerika gekoloniseerd hebben? Steden bouwen?
Wat zijn uw motieven, zo vraag ik mij af. Als ik kijk naar onze planeet is dat met pijn in mijn hart. Wat hebben we ervan terecht gebracht? Ik ben verdrietig en mijn ogen wenen. Het doet zo’n pijn.

Leden van de Raad...
Misschien moeten we onze verantwoordelijkheid, die nu al zo lang in uw handen ligt, weer opeisen. Dan ontheffen we u van uw taak. Misschien ziet u het nog niet, maar we zijn ons aan het verenigen. Overal staan mensen op, die zich verbinden in groepen.
Groepen smelten samen en vormen een stem die steeds luider wordt. We verbinden ons weer met onze dieren die onze hulp inroepen. We verbinden ons weer met onze voorouders, wiens stille stemmen tot ons spreken. We verbinden ons weer met onze broeders in het universum die ons signalen geven in onze graanvelden. De eenheid wordt hersteld. Bent u daar niet ook een deel van? Hoort u onze roep? Zult u luisteren als onze gezamenlijke Stem eindelijk tot u doordringt? We worden volwassen en we gaan zelf keuzes maken. Misschien zijn dat niet de keuzes die u voorstaat.
Maar is dit niet het lot van elke ouder als kinderen volwassen worden?
Dezelfde rode broeders wiens land u afgepakt heeft, vertellen dat 2012 een belangrijk zonnejaar is. Dat er dan grote verandering zullen komen. Het is bijna zover. Wij vragen u... geef ons uw zegen, en geef ons de ruimte.
Misschien kunnen wij u dan iets leren, zoals kinderen hun ouders wel vaker ergens op wijzen. Wij zijn kinderen van een nieuwe tijd, van een nieuwe wereld.
Wij willen de prikkeling van schone lucht kunnen voelen en het kabbelen van het water weer kunnen horen. We willen onze zeeën schoonmaken en het leven erin terugbrengen. We willen onze broeders en zusters, de dieren en planten die ons voeden, dankbaar zijn en ze met liefde behandelen. En we zoeken naar rust in onze woongebieden. We willen graag dat alle mensen te eten hebben en in vrede met elkaar leven, zonder wapens. We zoeken geen strijd. Dan kunnen wij dat onze kinderen leren en meegeven. Maar als u van ons vraagt onze identiteit, onze vrije wil en vrije keuze op te geven, besef dan dat we dat niet licht zullen doen. We zullen daarover moeten nadenken. Want dat is een groot goed en we hebben weinig vertrouwen in uw motieven. Toch zullen we jullie dankbaar zijn voor alles dat jullie ons geleerd hebben. Het is bijna zover... De verandering komt eraan.

Alstublieft... laat u ons vrij, geeft u onze uw zegen, respecteer onze vrije wil en laat ons zelf keuzes maken, in het vertrouwen dat u ons alles heeft meegegeven dat wij moeten weten. Dan zullen we u kunnen gedenken als ouders die wellicht fouten maakten, maar die het goed met ons voor hadden.

Wim Roskam(schrijver van ‘Kiezen voor Vrije Keuze’)

Het CDA als antibiotica-maffia?

De omstreden rol van het CDA bij diergeneeskunde !

De Wereld Gezondheidsorganisatie WHO heeft deze maand een alarmerend persbericht uitgegeven omdat er inmiddels in de Europese Unie jaarlijks 25.000 mensen sterven aan infecties die niet meer met antibiotica zijn te bestrijden.

De oorzaken daarvoor zijn o.a. de opgebouwde resistentie omdat we al decennialang dezelfde en teveel antibiotica gebruiken voor medische doeleinden. Daarnaast ook omdat er tegenwoordig veel antibiotica in het kippen- en varkensvlees zit die door dierenartsen worden voorgeschreven en zo via consumptie ook in het menselijk lichaam terecht komen.

Het voorschrijfgedrag van antibiotica is al langere tijd omstreden omdat het niet uit medische noodzaak is en puur uit een economisch belang. De dieren zijn bij preventief gebruik minder bevattelijk voor ziektes en groeien sneller.

Dankzij gedegen journalistiek onderzoekswerk van NRC journalist Joep Dohmen kennen we nu ook de omstreden rol van het CDA bij deze ontwikkelingen. Zo is Henk Jan Ormel een CDA politicus in de Tweede Kamer maar ook dierenarts. Ormel is sinds 2002 woordvoerder namens het CDA over dierenwelzijn, dierengezondheid en biotechnologie. Daar is niets mis mee, omdat hij gestopt is als dierenarts.

Dierenartsen moeten toezien op de bescherming van de gezondheid van mens en dier. Zij hebben ook het wettelijk monopolie op het voorschrijven van diergeneesmiddelen zodat de veeteelt sector niet op eigen houtje medicijnen kan verstrekken. Een nobele taak als dierenartsen dat naar eer en geweten doen!

Maar nu blijkt echter dat Ormel samen met zo’n 2000 collega’s ook eigenaar is van farmacieconcern AUV Holding en een tijdlang voorzitter van dat bestuur was . Dit bedrijf is met een omzet van een kwart miljard euro een van de top 3 verstrekkers van dieren antibiotica. De dierenartsen hebben daarmee behalve een zakelijk ook een financieel belang bij het verstrekken van antibiotica voor de intensieve veehouderij. Behalve dat ze betaald worden voor hun geneeskundige hulp ontvangen ze ook provisie over de verkoop van diergeneesmiddelen, die soms kan oplopen tot 70% van hun inkomen!

Op de website van de Tweede Kamer staat op de persoonlijke pagina van Ormel dat “zijn ambitie om volksvertegenwoordiger te worden, voortkwam uit woede over het non-vaccinatiebeleid waardoor gezonde dieren tijdens een uitbraak van een dierziekte gedood moesten worden”. Hier lijkt Ormel dus met twee petten op te spreken.

Ondanks deze dubbelrol van dierenartsen die in de Tweede Kamer voor tumult zorgde vond toenmalig minister van landbouw Gerda Verburg (CDA), het niet nodig om deze taken te scheiden. Dat is erg gewetensvol althans voor haar CDA collega’s werkzaam in de dierengeneeskunde, maar helaas niet voor dierenwelzijn en volksgezondheid. Verburg was ook geen voorstander van strenge wetgeving, Haar toverwoord was zelfregulering, maar de sector moet het verbruik van antibiotica in 2013 wel met de helft hebben teruggebracht.

De sector (en dus niet de overheid) zelf heeft om die reden een Stichting Diergeneesmiddelenautoriteit opgericht, die toeziet op doelmatig gebruik van diergeneesmiddelen.

Deze autoriteit staat onder leiding van Hans Werner, een andere prominente CDA’er en de voorzitter van de Senaatsfractie van het CDA. Daarnaast is Werner ook commissaris bij Merck, Sharp & Dohme in Haarlem, een grote antibiotica-fabrikant voor de veehouderij.

Het CDA heeft de laatste tijd al vaker onder vuur gelegen. Zo liet Hans Hillen zich als senator royaal betalen door de tabakslobby zonder dat te melden, terwijl een partijgenoot, de minister voor Volksgezondheid, bezig was met strenge wetgeving om het roken te verbieden in de horeca.

Nergens in Europa worden zoveel antibiotica toegediend als in Nederland en hier is dus geen diergeneeskundige verklaring voor. Al in 1998 waarschuwde de gezondheidsraad voor resistente bacteriën maar het heeft tot 2006 geduurd voordat het verbruik van antibiotica in lage doseringen (als groeibevorderaar) verboden werd. Sinds die tijd heeft de AID het voorschrijfgedrag onderzocht . Van 14 dierenartsen is een dossier bijgehouden omdat ze de regels overtraden. Slechts vier daarvan zijn bij het Tuchtcollege terecht gekomen waar ze een kleine boete kregen van € 250 . Voorzitter van het tuchtcollege is Gert Jan van Muijen, raadsheer in Den Bosch maar toevallig ook oud-senator van het CDA.

Bovendien weten we sinds 2005 dat er een resistente MRSA bacterie is die van dieren op mensen kan worden overgedragen . Sinds korte tijd kennen we nu ook de nog meer resistente ESBL bacterie waarmee 95% van het kippenvlees in de supermarkt besmet is. Mochten mensen met een ernstige aandoening of infectie in het ziekenhuis terecht komen dan is er bijna geen behandeling meer mogelijk. Nu zijn er al gevallen bekend met de ESBL bacterie die in ziekenhuizen in strikte quarantaine worden gehouden. Er is dus een direct verband tussen antibioticagebruik bij dieren en de volksgezondheid . Alle dierenartsen zijn opgeleid aan de Universiteit van Utrecht, de enige opleiding in Nederland en het is een kleine wereld “van ons kent ons” of ze nu als dierenarts werken of als ambtenaar bij het ministerie of bij de gezondheidsdienst voor dieren.

Dierenarts Stolp werd directeur van het diergeneesmiddelenbedrijf Intervet, maar is nu directeur van de gezondheidsdienst voor dieren, dat onderzoek moet doen naar antibioticaprobleem. Daarnaast is Stolp ook Commissaris bij AUV Holding.

Het klinkt als de slager die zijn eigen vlees moet keuren. Hoe is het mogelijk dat zoveel prominente CDA politici op dergelijke sleutelposities zitten in het veld van diergeneeskunde?

De politiek zou het algemeen belang moeten dienen en strikt gescheiden moeten zijn van persoonlijke en financiële belangen.