dinsdag 8 september 2020

Het Manhattan en Montauk Project.




Kort geleden, begin augustus, werden de kernbomexplosies boven Japan in Nagasaki en Hiroshima na 75 jaar weer herdacht. Die maakten uiteindelijk een einde aan de Tweede Wereldoorlog door capitulatie van Japan.
De beide kernbommen waarvan de een “Little boy” genoemd werd was een uraniumbom en de andere “Fat man” was een plutoniumbom. Door beide bommen samen stierven in een klap ruim 220.000 mensen .
De bommen waren het “succesvolle” eindresultaat van project Manhattan dat in 1941 als grootste wetenschappelijke project begon en waar in totaal zo’n 125.000 mensen aan meewerkten. Aan het hoofd stond een wetenschapper  Robert Oppenheimer en daarnaast een generaal, Leslie Groves  voor het materieel, personeel en de budgetten.

Al in 1900 hadden Pierre en Marie Curie ontdekt dat de atoomkern ladingen energie zou kunnen afgeven. De kern bestaat uit neutronen en protonen, die dicht op elkaar gepakt zitten met hun onderling verbindende energie. Als je de atoomkern zou kunnen splitsen zouden grote hoeveelheden energie vrijkomen.
In 1930 beweerde Einstein nog dat de atoomkern zijn energie niet sneller zou afgeven dan door natuurlijke radioactieve straling. Hij heeft zich enorm vergist.
De Brit Cockcroft en de Ier Walton slaagden er in 1932 in om een atoom te splijten , maar er kwam gelukkig niet genoeg energie vrij voor een kettingreactie. De doorbraak kwam in 1938 door de Duitsers Otto Hahn en Fritz Strassman die een uraniumatoom konden splijten en daarbij bleek dat er neutronen vrij kwamen. In 1939 schreef Niels Bohr een wetenschappelijk artikel dat met de juiste dosis Uranium- 235, een zeldzame vorm van uranium (maar 0,71%) dat meestal als Uranium-238 (99%) gevonden wordt, het mogelijk was enorme energie ladingen vrij te maken uit de atoomkernen. 

Die hoeveelheid  bepalen was de eerste grote opdracht van Oppenheimer in het Manhattan project en daarna het bouwen van een passende bom/omhulsel. Oppenheimer was een uitblinker in theoretische Natuurkunde en doceerde aan de Universiteit van Californië en had berekend dat 50 kg voldoende zou moeten zijn voor een kettingreactie. Op 16 juli 1945 werd in New Mexico in de woestijn een plutoniumbom met de naam The Gadget tot ontploffing gebracht op 20 meter hoogte . Het woestijnzand veranderde in een glasachtige radioactieve substantie. Het experiment was geslaagd. De vrijgekomen energie was enorm.
Vanwege zijn successen is het Manhattan project wel bij de meeste mensen bekend in tegenstelling tot het Montauk Project dat echter net zo geheimzinnig en mysterieus was en ongeveer tegelijkertijd in de VS plaatsvond.

Een beschrijving van het Montauk-project en de uitgevoerde experimenten is gedocumenteerd in een boekje met de gelijknamige titel en geschreven door Preston B. Nichols, die ook als ingenieur technisch directeur is geweest bij dat project. Het boekje is uitgegeven in 1992 door Sky Books, nadat Preston stukje bij beetje zijn geheugen over het project, dat eerder gewist was, geleidelijk aan heroverde. Het Montauk project heeft als locatie gehad Long Island bij New York  en was een voormalige luchtmachtbasis.

Voormalige Montauk Air Force Base op Long Island (bij New York VS) met grote Radarreflector 


Die basis was in gebruik tot 1969 en is toen leeg achtergelaten. Later is het weer operationeel geworden, zonder toestemming van de Amerikaanse regering, maar wel met steun van Amerikaanse militaire organisaties. Het Montauk project was eigenlijk een geheime opvolger van het officiële van overheidswege opgezette Philadelphia experiment  van 1943 en duurde vier decennia tot in 1983. Bij het Philadelphia project  werd geëxperimenteerd met het elektromagnetische straling om voorwerpen en zelfs een schip , de USS Eldridge , incl. bemanning radar-onzichtbaar te maken en daarna zelfs compleet liet verdwijnen.  Het lukte om een gat in de tijd/ruimte van 1943 te maken en een voorwerp naar een andere dimensie te sturen en zo onzichtbaar te zijn voor onze drie dimensies.  
Het Philadelphia project  was succesvol, maar voor de bemanning een ware ramp. Zij waren daarna geestelijk volledig verward en gestoord. Anders dan bij de latere Stealth straaljager-technologie gaat het niet om een speciale onzichtbaarheidsverf of -laag en vormgeving die de radar moeilijk kan oppikken.  Met behulp van grote spoelen en elektronische systemen  was men in staat om via radar een voorwerp te omhullen met  elektromagnetische golven en een zodanig veld te creëren dat dit als een fles of mantel  eromheen stulpt. Na activering verdween het voorwerp maar dook het weer op, op een andere plaats, honderden kilometers verder weg. Na beëindiging van het Philadelphia project werd er een rapport opgesteld met resultaten en aangeboden aan de overheid.

Er is later besloten dat dit experiment zo bizar en uitzonderlijk was dat het beëindigd moest worden en dat er verder geen overheidsgeld naar toe mocht gaan.  Militaire leiders waren echter een andere mening toegedaan en hebben het Montauk project in het geheim, buiten het zicht van publiek en regering voortgezet. De financiering zou gekomen zijn van buit gemaakte goudstaven  uit Hitler Duitsland. De VS verkeerde nog in een oorlog en kon met deze kennis en inzichten een groot voordeel behalen ten opzichte van de toenmalige tegenstanders. 



De uitgevoerde experimenten bewogen zich op een breed terrein van aangelegenheden zoals het manipuleren van het weer, aardbevingen en zelfs vulkaanuitbarstingen. Later was men in staat om mensen en dieren zodanig te beinvloeden dat er zelfs sprake was van "mind control ".
In het laatste stadium van het Montauk project was men zelfs in staat met behulp van buitenaardse buitgemaakte technologie om ook reizen te maken in de tijd maar ook naar andere planeten en sterrenstelsels.  Zie ook: https://www.wanttoknow.nl/universum/tijdreizen-en-tijdslijnen/
Men kon gebruik maken van een buitgemaakte UFO- stoel en Ufo-technologie en zo via “portals” naar Mars en eigenlijk overal naar toe te gaan, zelfs ook naar de toekomst. In het begin werden zwervers en later kinderen ingezet, die via deze portals verdwenen en meestal nooit meer terug kwamen. 
In eerste instantie maakte men gebruik van een interplanetair netwerk van portals en wormholes (Stargate I) die ooit in een ver verleden zijn ontwikkeld door een alien-beschaving die The Elders" genoemd worden. 
Later werd de techniek en de benodigde kennis zover verbeterd dat men  snelle en veilige doorgangen wist te creëren naar de maan, mars en andere planeten. De gebruikte "ruimtestoel" en een klein kubusvormig apparaat (later ook looking glass technologie genoemd), waren in staat om de heldere gedachten van iemand in de stoel naar een bepaalde bestemming en tijd meteen technisch om te zetten in een portal, die iemand er meteen naartoe bracht. Men gebruikte wel meestal  personen met uitzonderlijke paranormale of spirituele vermogens.

Anti-gravitatietechnologie is een vereiste en maakt tijd- en ruimtereizen ook mogelijk.  
Net als bij het Manhattan project stonden aan het hoofd van zowel het Philadelphia als het Montauk project een Duitser John von Neumann, maar daarnaast ook bijgestaan door geniale wetenschappers als Wilhelm Reich ,  Nikola Tesla en Albert Einstein (in mindere mate). Daarbij ook geholpen door op aarde verblijvende buitenaardsen.  

Al in 1912 was er een briljant wiskundige David Hilbert die een nieuwe wiskunde ontwikkelde en verschillende vergelijkingen opstelde voor multiple realiteiten en meerdere dimensies/ruimtes.  Hilbert kwam in contact met von Neumann en deze zag meteen onderzoeksmogelijkheden. Zelfs volgens Einstein was Von Neumann de meest briljante van de wiskundigen. Ook de theorieën van dr. Levinson en zijn Tijds-vergelijkingen die in drie boeken zijn vastgelegd kwamen goed van pas en zijn gebruikt in het Montauk project. Later kwam daar Tesla bij die de aard van relativiteit en onzichtbaarheid bestudeerden.

Bij het beïnvloeden van het gedrag van mensen en dieren werd gebruik gemaakt van een bepaald gevoeligheidsvenster of interferentiegebied van elektromagnetische straling met een frequentie van 410-420 Mhz. Via die frequenties zijn mensen te beïnvloeden en daar waren meerdere voorbeelden van. Zoals straat- of hangjongeren die meestal ergens samenkwamen maar op een bepaald moment ergens op de dag “spontaan” weer naar huis gingen en dus atypisch gedrag vertoonden. Hetzelfde gebeurde met allerlei vormen van criminaliteit die op bepaalde tijdsperioden helemaal niet meer voorkwamen in het gebied waar de straling werd geactiveerd. Ook het gedrag van dieren kon worden gestuurd/beïnvloedt zodat ze bijvoorbeeld uit het wild tegen hun gewoonten in juist naar het centrum van een stadje kwamen.
De experimenten met helderziende en psychisch gevoelige mensen leidden er ook toe dat men later in staat was om gedachten van mensen op afstand met behulp van een computer volledig te “lezen”. Omgekeerd kon men gedachten ook opleggen aan mensen en delen van het geheugen volledig wissen of her-programmeren.  Mind control is  daarmee bewezen en een effectief wapen en was mogelijk zowel bij individuen als bij groepen mensen. Het leger heeft het naar alle waarschijnlijk ook ingezet bij de inval in Irak tijdens de Golfoorlogen tegen Sadam Hoessein. De elite troepen zaten in diepe ondergrondse bunkers, maar hebben zich uiteindelijk vrij eenvoudig op onverklaarbare wijze "overgegeven" . Via apparatuur vanuit een vliegtuig of helikopter werden de vijandelijke troepen met specifieke straling beïnvloedt en zo "onschadelijk" gemaakt.    



Invloed uitoefenen op het klimaat en de weersgesteldheid was eigenlijk een “uitvinding” van Wilhelm Reich. Reich was een genie, maar zeer omstreden en vooral bekend van zijn ontdekking van Orgon-, kosmische, etherenergie en/of levensenergie, zoals hij die noemde en die aanwezig was in een vacuüm-ruimte en die weldadig werkte op mensen en dieren. Reich kon die energie in zijn laboratorium aantonen en deze energie verschilde van elektromagnetische energie. Hij heeft erover in psychiatrische en medische tijdschriften gepubliceerd.
Hij beweerde zelfs dat hij er kanker mee kon genezen en daarna werd hij omstreden.
Zijn goede naam en faam beleefde een dieptepunt doordat al zijn boeken publiekelijk in opdracht van de Food and Drug Adminstration FDA (de Amerikaanse overheidsdienst) verbrand werden, bijna vergelijkbaar met wat er gebeurd in de Kristallnacht  toen Joodse boeken in Hitler Duitsland publiekelijk werden verbrand.   



De Amerikaanse overheid zette eind jaren veertig van de vorige eeuw een project op met de codenaam Phoenix op om weersbeïnvloedings-experimenten uit te voeren. De informatie en technologie daarvoor kwam van Wilhelm Reich. Hij ontdekte dat ernstige stormen en onweersbuien leidden tot een toename van “dode orgon”.  Reich ontwikkelde later een eenvoudige elektromagnetische methode om die hoeveelheid dode-orgonenergie te verminderen. Daarmee was men in staat om een zware onweersbui bijna laten “oplossen”. Met behulp van een klein licht, balsa houten pakketje aan een weersballon was hij in staat na het opstijgen die onweersbui te beïnvloeden.  
Men gebruikte later ook oscillatoren met bepaalde frequentie die effectief bleken. Een op 403 MHz (hoofddrager) en de andere op 7 MHz (relaxerend)  . Na enige tijd experimenteren was de technologie zo ver verfijnd en betrouwbaar dat je met recht kunt spreken van weather-control .  
In de jaren zeventig van de vorige eeuw had de VS een grote installatie met antennes , genaamd HAARP waarmee werd beweerd dat zij  daarmee  de weersgesteldheid, maar ook aardbevingen, orkanen, en vulkaanuitbarstingen op andere plaatsen van de aardbol konden beïnvloeden zoals het ontstaan van gigantische bosbranden in de Sovjet Unie. 
 Officieel is de overheid al lang gestopt met dit project, maar de kennis en ervaringen zijn bewaard gebleven en worden heimelijk gebruikt.     Zie ook https://www.earth-matters.nl/54/2001/haarp/beheersen-van-het-weer-2025.html

Allerlei zaken die we tot nu toe alleen in Science Fiction films of boeken konden lezen en zien blijken dus werkelijk mogelijk te zijn en niet alleen theoretisch maar zelfs als bewezen technologie. De mensheid wordt daarvan echter nog steeds niet op de hoogte gesteld. Meerdere pogingen van presidenten zoals Kennedy en Obama hebben geprobeerd de kennis over "bevriende" en goedaardige buitenaardsen (waarvan er zeker 5 soorten zijn, waar in het geheim al decennia mee is samengewerkt ) naar buiten te brengen. Het leger en krachten achter de schermen, de zogenaamde Deep State hebben dit echter nog steeds tegen kunnen houden door de betreffende personen te chanteren. De druk om een volledige Disclosure( openbaarmaking)  te geven wordt sterker en sterker . 
Zo verscheen er in 2004 een artikel in het gezaghebbende blad The New York Times, dat het meest moderne en geavanceerde vliegdekschip van de VS, de USS Nimitz, belaagd werd door UFO's.

Recent heeft het Pentagon ook oegegeven dat zij al jaren een speciale onderzoeksgroep hebben die Ufo's signaleert en bestudeert. Dit jaar heeft men ook radarbeelden vrijgegeven waarop duidelijk Ufo-manoeuvres te zien zijn en waarvan het leger openlijk zegt dat deze vliegtuigen(?) niet van aardse oorsprong zijn.  Ook heeft de luchtmacht bekend gemaakt dat uitvinder en ontwikkelaar Salvatore Pais de tekeningen en patenten heeft openbaar gemaakt van een werkende Ufo-aandrijving, anti-gravitatiekrachttechnologie en nieuwe soort veilige kernfusie- of nulpuntsenergie-generator. Die bewezen werkzaam zijn en getest.
Voor diegenen die denken dat deze man niet bestaat zie ook: